سایت تحلیلی خبری عصر امروز 25 اسفند 1397 ساعت 18:14 http://asremrooz.ir/vdcaiynuu49nmy1.k5k4.html -------------------------------------------------- عنوان : قلب عوالم گر در این ایام شاد است // از یمن میلاد جواد ابن الجواد است -------------------------------------------------- امشب شب گدایی و عرض ارادت است // باب المراد آمده و وقت حاجت است // امشب دوباره خنده به لبهای مرتضی است // وقت نزول آیه ی ناب امامت است متن : به گزارش سرویس تاریخ و حماسه عصر امروز یازدهمین معصوم و نهمین امام شیعیان نام شریف و مبارکش محمد است و القاب و کنیه‌های فراوانی دارد؛ مشهورترین لقبش جواد و هادی است و معروف‌ترین کنیه‌اش ابوجعفر.   حضرت امام جواد علیه السلام در دهمین روز از ماه رجب المرجب سال 195 هجری قمری در مدینه منوره چشم به جهان گشود. از چه راههایی به امام جواد علیه السلام متوسل شویم؟   1 - مرحوم آیة الله کشمیری (رحمة الله علیه) می فرمودند، برای برآمدن حوائج توسل به امام جواد (علیه السلام) بسیار مفید است به این طریق که صلوات ختم کنید و ثواب آن را به حضرت هدیه کنید. راه دیگر این است که سوره یس خوانده شود و به روح این امام عزیز هدیه شود. که برای برآمدن حوائج دنیوی، بسیار مفید است. (روح و ریحان، ص 101و 102)   2 - نماز امام جواد (علیه السلام): این نماز دو رکعت  است و در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید هفتاد مرتبه است. که برای این هم آثار فراوانی ذکر شده است. برای برآمدن حوائج و رفع بلا و گرفتاری، بسیار موثر است. (مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ترجمه الهی قمشه ای، قم دفتر نشر مصطفی، 1381، ص 90) اشعار زیر در مدح نوگل امام رضا علیه السلام تقدیم شما خوبان: #میلاد جوادالائمه(ع) دهمین روز از رجب آمد روز میلاد ماه والا شد   در گلستان احمد وحیدر غنچه ای نازنین شکوفا شد   با شکوفایی اش بهار آمد پر زشادی تمام دلها شد   افتخار چنین گلی زیبا مجلسی در مدینه برپا شد   میزبان حضرت رضا(ع) باشد خانه اش مرکز تماشا شد   مایه برکت است این مولود قوت قلب شیعه پیدا شد   در سپهر ولایت شیعه نهمین ماه هم هویدا شد   این پسر نور دیدگان رضاست نام او نام ماه بطحا شد   بر ائمه جواد آمده است آمد وخصم شیعه رسوا شد   اوست فرزند حیدر(ع) وزهرا(س) درجنان شاد، قلب زهرا شد    تاکه خود را شناخت عالم بود کودکی،جانشین بابا شد   روز میلاد او چه خوش روزیست دل هرشیعه شاد وشیدا شد   کفتر دل به روز میلادش عازم بارگاه بابا شد   بعد تبریک بر امام رضا(ع)  کاظمینش زاو تقاضا شد   خوش بود در حریم او بینیم روی صاحب زمان هویدا شد   شعر:اسماعیل تقوایی #امام_جواد_مدح     ما را هرآنچه حضرت استاد ياد داد يك گوشه چشم كودك سلطان به باد داد   جايي براي عرضه حاجت نداشتيم  ما را پناه گوشه باب الجواد داد   دستش به كم نميرود و كم نمي دهد  كم خواستيم حاجت خود را،زياد داد   بيهوده تا غروب پي كسب روزي ام  رزق مرا جواد همان بامداد داد   سلطان طوس با قسم يا ابالجواد هر حاجتي كه پيش از اينها نداد داد   از كربلا فضليت مشهد فزون تر است  اين را جواد ياد من بي سواد داد   در چشم او چه بود كه با ياد مادرش  ابروي او به عاشق حكم جهاد داد #امام_جواد_ع_ولادت #مهدی_علی_قاسمی   امشب شب گدایی و عرض ارادت است باب المراد آمده و وقت حاجت است   امشب دوباره خنده به لبهای مرتضی است وقت نزول آیه ی ناب امامت است   یک یا جواد گفتم و دل کاظمین رفت نوکر همیشه در پی طوفِ زیارت است   یادش بخیر جامعه خواندم میان صحن بین بهشت... نه ... حرمت فوق جنت است   وقت زیارتت همه در فکر مشهدند از بس میان این دو عمارت شباهت است   حبّ تو را امام رضا هدیه می دهد با این حساب عاشقتان با سعادت است   ما را ولایت تو زآتش نجات داد خواندی مرا که عادت  این در مروّت است   ما سائلان سفره ی پر برکت توایم هرکس نشد گدای شما بی لیاقت است   توحید بی ولای شما کفر مطلق است دین بدون نام تو عین ضلالت است   تنها به فعل و سیره تان اقتدا کند... ...امروز اگر که شیعه به فکر برائت است   بر خشم و کینه های تو از آن دوتن قسم لعن عدوی فاطمه هر دم عبادت است   صد مرده زنده می شود از نام نامی ات عیسی دخیل توست که اهل کرامت است   با ذکر یا جواد دلم زیر و رو شود نامت برای قلب سیاهم طهارت است   شعرم اگر توان ثنای تو را نداشت آقا ببخش شاعرتان بی بضاعت است #امام_جواد_ع_ولادت قلب عوالم گر در این ایام شاد است از یمن میلاد جواد ابن الجواد است   ما لذت هر جود را با او چشیدیم ورنه به ظاهر مرد بخشنده زیاد است   وقتی کرامت های او بی حد و مرز است بازار حاتم های این عالَم کساد است   هر کوچک این قوم خود مردی بزرگ است در پنج سالی او امامِ اعتقاد است   در کاظمینِ او شود هر اشک، لبخند زیرا برای شیعیان باب المراد است   روی نیاز ما به سمت بی نیاز است بر حاجت ما او اجابت را نهاد است    مشهد اگر نزدیک باشد بستِ طوسی  راه ورود ما فقط باب الجواد است    #علی_اصغر_یزدی ميلادیه حضرت امام جواد علیه السلام    عید میلاد است میلاد جواد ابن الرضاست خرم از رویش زمین و روشن از نورش فضاست   داد ذات کبریا ریحانه را ریحانه ای کز شمیم روح بخش او دو عالم را صفاست   آمد آن ماهی که صد خورشید شد پروانه اش تافت آن مشعل که نورش نور حسن ابتداست   نام نیکویش جواد آباء و ابنایش جواد سربلند از بذل دست لطف او جود و سخاست   گرچه در برج ولایت گشته خورشید نهم در حقیقت اولین نور جمال کبریاست   او جواد اهلبیت و ما گدای اهلبیت  کارما عجز و گدایی کار او لطف و عطاست   هر که در کویش گدا شد ما گدای کوی او هرکه از راهش جدا شد راه ما از او جداست   تربتش بیت الّه و بیت الرسول است و بقیع کاظمینش هم نجف هم سامرا هم کربلاست    حاجت ار داری بگو با او که نجل فاطمه است درد اگر داری بیار اینجا که این ابن الرضاست   گرد راه کاظمینش خوشتر از مشک و عبیر خاک زوار حریمش بهتر از آب بقاست   عرش و فرش و دوزخ و جنت به حکمش پایبند آدم و حور و پری جن و ملک را پیشواست   آنکه فرمودش امام هشتمین روحی فداک  هر چه مدح من رسا باشد به وصفش نارساست   من نمی گویم خدا باشد ولی گویم که او  جلوه اش بی ابتدا و رحمتش بی انتهاست   صد چو عیسی آستان بوس حریمش با ادب صد چو موسی خادم بیت الولایش با عصاست   بحر لطفش همچو بحر رحمت حق موج زن  دست جودش همچنان دست علی مشکل گشاست    ایکه دست سائلت باشد به فرق نه فلک  ایکه خاک زائرت درد دو عالم را دواست   دست من خالی است اما کفّه جود تو پر کار من باشد گدایی کار تو جود و سخاست   من گدایم من گدایم تو جوادی تو جواد جود از آن جواد است و گدایی از گداست   من نه جنت خواستم نه حور خواهم نه قصور جنت و حور و قصور من فقط مهر شماست   بار معبودا تو می دانی که مرغ روح من  معتکف در کاظمین آن شه ارض و سماست   گر چه دورم از حریمش هست قبرش در دلم سینه ام را از فروغش یک جهان نور و ضیاست    #امام_جواد_ع_مدح_و_ولادت #قاسم_نعمتی    حق سيرتي به صورت انسان رسيده است آئينه دار جلوه يزدان رسيده است از ماوراي عرصه جولان جبرئيل ديباچه اي ز مظهر خوبان رسيده است وقتي كه پاي صحبت عرش است و كبريا آذين كنيد خانه كه مهمان رسيده است سرزنده مي شود همه گلهاي ارغوان عشقي لطيف تر ز بهاران رسيده است از آسمان نمايشِ رحمت چه ديدنيست الطافِ حق چو بارش باران رسيده است در مدحت جمالِ سرا پا خدائي اش سر رويِ دست ، يوسف كنعان رسيده است از بسكه دلرباست مناجاتهاي او از رويِ شوقْ موسيِ عمران رسيده است ذكر شهادتين به لبهاي كوچكش كودك ولي كمالِ مسلمان رسيده است بابُ المراد گل پسر ثامن الحجج  دُردانه امير خراسان رسيده است در بين ازدحام گدا كوچه وا كنيد نور دو چشم حضرت سلطان رسيده است ريحانه بهشتي شمس الشموس شد خورشيد زاده اي زِ امامان رسيده است بابا كُش است ناز علي اكبريِ او تاج سر تمام جوانان رسيده است مولَي الكريم بنده نوازي ، گره گشا دلسوز سائلان و فقيران رسيده است عاشق كُشَ است لحن حجاز لبانِ او تفسيرِ جامع همهْ قُرآن رسيده است مسكيني و اسير و زمين خورده اي بيا شأنِ نزول سوره انسان رسيده است مجنون كه جايِ خود به تمناي ديدنش ليلي به گيسوي پريشان رسيده است زانو زده به پيشِ علومش تمام علم علامه هميشه دوران رسيده است تضمين شيعه بودن ما با ولايتش احيا گر مباني ايمان رسيده است دستش كه هيچ نام عظيمش گره گشاست صاحب لواي بخشش و احسان رسيده است با نام او براتِ شهادت دهد رضا باب وصالِ جمله شهيدان رسيده است مُهر امامت است ميانِ دو شانه اش در ظلمت زمان ، مَهِ تابان رسيده است چون مادرش مشخصه حق و باطل است ميزانِ بينِ جنت و نيران رسيده است اربابِ ما مُراد چهل ساله رضا بدرالمنير ليله هجران رسيده است حاجت بياوريد كه بابا شده رضا كوري چشم جمله حسودان رسيده است شادم ولي غمي دلِ من رنج مي دهد شرح غمم به ناله سوزان رسيده است رويِ نگار ما و نگاه نَسَب شناس؟؟؟!!! زين غصه بر لبم به خدا جان رسيده است حيفْ اين پسر به چنگ حسودي اسير شد مانند مادري كه جوان بود و پير شد