سایت تحلیلی خبری عصر امروز 7 مرداد 1399 ساعت 10:44 http://asremrooz.ir/vdcfytd0vw6dcva.igiw.html -------------------------------------------------- عنوان : رابطه نماز دهه اول ذی‌الحجه با مسأله ولایت -------------------------------------------------- هر کس به خانه‌ای مهمان شود، رضایت صاحب خانه را جستجو می‌کند. ما نیز در حج به زیارت بیت الله می‌رویم؛ اما صاحب خانه (خدای متعال) دل ما را به سوی خلیفه معصوم خود و «وَلیّ» واجب‌الاطاعه متوجه می‌سازد؛ جایگاهی که به امام و «ولیّ امر» در هر زمان اختصاص دارد. متن : به گزارش سرویس فرهنگ و جامعه عصر امروز در اعمال دهه اول ذیحجه، برای خواندن دو رکعت نماز مستحبی بین مغرب و عشاء، سفارش اکید شده است؛ اما این جا دو سؤال پیش می‌آید: اول. چرا برای شریک شدن در ثواب حج حاجیان دستور داده شده آیه معروف «و واعدنا...» که اشاره به داستان غیبت چهل روزه موسی(ع) و وصایت هارون(ع) دارد خوانده شود؟ چرا نفرمودند آیات دیگری از قرآن که اشاره مستقیم به حج و وقایع و مناسک آن دارد در این نماز خوانده شود؛ مثل آیه شریفه «وَأذِّن فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ ...»؟ دوم. وقتی خواسته شده آیه‌ای با موضوع وصایت جناب هارون خوانده شود، آیا بهتر نبود بفرمایند هر کس این نماز را بخواند، در ثواب بیعت کنندگان با امیرالمؤمنین (ع) در غدیر خم شریک است؟ برای پاسخ به نظر می‌رسد می‌توانیم به آیه ۲۷ سوره مبارکه حج نظری با تدبر بیفکنیم و این پیام روشن خدای متعال را دریابیم که فرمود: *«ای پیامبر! مردم را برای حج دعوت کن تا پیاده و سواره "نزد تو" بیایند؛ یعنی سِرّ و باطن حج، ولایت معصوم و بیعت و همراهی با ولیّ زمان است.» «وَأذِّن فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأتُوكَ رِجَالًا وَ عَلَى كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ...» «ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩم ﺑﺮﺍﻱ ﺣﺞ ﺑﺎﻧﮓ ﺯﻥ ﺗﺎ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻭ ﺳﻮﺍﺭه ﺑﺮ ﻫﺮ ﺷﺘﺮ ﭼﺎﺑﻚ ﻭ ﭼﺎﻟﺎﻙ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺭﺍﻩ ﺩﻭﺭ، ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺗﻮ ﺁﻳﻨﺪ.» *در جای دیگر از زبان حضرت ابراهیم(ع) بعد از عزیمت به مکه و اسکان خانواده‌اش در منطقه بیت الله الحرام فرموده که او از خدا این چنین مسألت می‌کند: «خدایا! دل‌های مردم جهان را به سمت ذرّیه من سوق بده و دل آنها را به اینان علاقه‌مند ساز!»   پس نمی‌توان دور خانه خدا طواف کرد و به یاد حضرت ابراهیم(ع) و ذریه‌اش نبود. در طول تاریخ مصداق بارز ذرّیه پاک و معصوم ابراهیم خلیل چه کسانی بوده‌اند و امروز چه کسی است؟ آیا جز ائمه اطهار(س) هستند؟ حال مشخص می‌شود که باطن حج، بیعت و همراهی با ولایت معصوم(ع)  است. هر کس به خانه‌ای مهمان شود، رضایت صاحب خانه را جستجو می‌کند. ما نیز در حج به زیارت بیت الله می‌رویم؛ اما صاحب خانه (خدای متعال) دل ما را به سوی خلیفه معصوم خود و «وَلیّ» واجب‌الاطاعه متوجه می‌سازد؛ جایگاهی که به امام و «ولیّ امر» در هر زمان اختصاص دارد. پس ما در این ده روز با یادآوری دائمیِ وصایت موسی(ع)، و عهدشکنی بنی‌اسرائیل، و خطرات عهدشکنی، به حقیقتِ ولایت نزدیک شده، در نتیجه با آگاهی و معرفت، سزاوار شریک شدن در ثواب حج حاجیان می‌شویم. مجید زاهری