فضای مجازی و فرصتها
16 دی 1399 ساعت 10:21
بعضی افراد؛ این فضا را برای عرض اندام؛ روکم کردن، اظهار فضل؛ تخریب، عُقده گشائی، تفریح، انحراف، شایعه و تیکه پراکنی، دروغ و تهمت؛ تشکیک در دین؛ لکه دارکردن افراد مومن و با آبرو، مسخره کردن افراد؛ اغراض سیاسی و گاهی برای تبلیغ فروش رب گوجه فرنگی خانگی انتخاب می کنند تا دیده شوند.
به گزارش سرویس فرهنگ و جامعه عصر امروز یکروزی فردی بنام جابر جُعفی خدمت امام باقر علیه السلام در مدینه رسید و عرضه داشت؛ آقاجان سینه ام تنگی می کند و دارم تلف می شوم ( این مرد از صحابه و۷۰ هزار حدیث در سینه داشت). امام باقر(ع) فرمودند: برو سرچاهی و یا یک چاله ای حفر کن و حرفهایت را آنجا بگو تاخلاصی پیداکنی و آرام بشوی.
گاهی فضای مجازی چاهی است (اما با شنونده) که آدمها برای اینکه تلف نشوند غصه های جامعه و دین خدا را در آن می گویند تا مقداری تخلیه و آسوده شوند اما بعضی افراد؛ این فضا را برای عرض اندام؛ روکم کردن، اظهار فضل؛ تخریب، عُقده گشائی، تفریح، انحراف، شایعه و تیکه پراکنی، دروغ و تهمت؛ تشکیک در دین؛ لکه دارکردن افراد مومن و با آبرو، مسخره کردن افراد؛ اغراض سیاسی و گاهی برای تبلیغ فروش رب گوجه فرنگی خانگی انتخاب می کنند تا دیده شوند.
اما انسانهای بافضلیت و عالم برای ارضاء نفس و شهوت خود سر در این چاه نمی کنند بلکه؛ باسینه پر ازدرد و مغز صحیح و سالم (همانند جابرجُعفی) وارد می شوند و با عَرضه مطالب الهی و عالمانه، سینه خود را خالی می کنند (اگر چه شنونده ای هم نباشد).
اینگونه افراد تجربیات، اطلاعات و علم خود را روی دست گرفته و در این چاه
مجازی، برای هدایت و بصیرت افزائی کسانیکه بدنبال حقیقت هستند در معرض دید می گذارند و اگر اهانتی هم به آنها بشود صبوری می کنند که خودِ صبوری هم، نشانه ایمان، عقل و علم آنهاست.
اما برخی افراد فضای مجازی را با سر چهارراه و کوچه و خیابان اشتباه گرفته و از ادبیات غیرواقع؛ نامناسب و غیر عُرفی استفاده می کنند. و گاهی اول می گویند و بعد فکر می کنند!! و یا اصلاً فکر نمی کنند و مداوم درگیر هستند تا چیزی گفته باشند.
درنتیجه: وزن علمی، اخلاقی، منطقی، اجتماعی و ایمانی افراد از همین گفتگوها؛ مشخص و شناسائی می شود. پس سعی کنیم آنچه که حضرت آقا در این خصوص فرمودند باشیم و عمل نمائیم و از این فرصت برای دین خدا استفاده کنیم.
۱۵ دیماه ۹۹ فرهادنیا
کد مطلب: 292236
آدرس مطلب: http://asremrooz.ir/vdcbf5b50rhb95p.uiur.html