عصر امروز - چه عواملی سبب اختلال در شنوایی و گفتار نوزاد می‌شوند؟

چه عواملی سبب اختلال در شنوایی و گفتار نوزاد می‌شوند؟

یک گفتار درمانگر گفت: جنین می‌تواند در رحم با انواع ویروس‌ها از جمله ویروس ایدز، تبخال و آبله مرغان مواجه شود. ویروس ایدز و تبخال می‌توانند به سیستم عصبی مرکزی آسیب وارد کند. آبله مرغان نیز گاهی با ناشنوایی مادرزادی همراه است.

به گزارش عصر امروز، نارس بودن، وزن کم هنگام تولد،زایمان طولانی مدت ،عفونت مادر در حین زایمان ،کمی اکسیژن، یرقان یا زردی شدید دوران نوزادی و بسیاری عوامل دیگر باعث اختلال در شنوایی و گفتار نوزاد می شوند.

یک گفتار درمانگر گفت: بسیاری از بیماری‌های مادرزادی با اختلالات گفتار و زبان در ارتباط است وی تاکید کرد: مشکلات و نابسامانی‌های خاص در رشد جنین بستگی به زمانی از دوره بارداری دارد که جنین به این بیماری مبتلا شده است. بنابراین وزن کم زمان تولد، نارس بودن نوزاد و اختلالات تنفسی از جمله خطراتی هستند که پس از تولد می‌توانند منجر به اختلالات گفتار و زبان شود.

وی با اشاره به اینکه بیماری‌های اکتسابی زنان باردار بر روی رشد طبیعی جنین تاثیرگذار است، گفت: سه ماه اول بارداری بیشترین احتمال صدمه به جنین در حال رشد وجود دارد که این صدمات با آسیب‌های گفتار و زبان در ارتباطند.

وی در ادامه افزود: برای پیشگیری از اختلالات گفتار و زبان می‌توان مراقبت مناسب پزشکی و سلامتی همچون ایمن‌سازی و مراقبت پیش از تولد، آموزش عمومی، مشاوره ژنتیک، غربالگری عمومی و تشخیص زودهنگام را به کار گرفت.

این گفتار درمانگر ارتقای سلامتی را با تغذیه خوب مادر و مراقبت پیش از تولد برای کمک به رشد مطلوب جنین، وسیله‌ای برای پیشگیری از اختلالات گفتار و زبان دانست و تصریح کرد: وزن کم زمان تولد، نارس بودن نوزاد و اختلالات تنفسی از جمله خطراتی هستند که پس از تولد می‌توانند منجر به اختلالات گفتار و زبان شود.

وی در ادامه یادآور شد: جنین می‌تواند در رحم با انواع ویروس‌ها از جمله ویروس ایدز، تبخال و آبله مرغان مواجه شود. ویروسایدز و تبخال می‌توانند به سیستم عصبی مرکزی آسیب وارد کند. آبله مرغان نیز گاهی با ناشنوایی مادرزادی همراه است.

نوری در پایان با بیان اینکه مداخله پیشگیرانه می‌تواند عوارض اختلالات گفتار و زبان را به حداقل رساند، گفت: این مداخله برای کودکانی که هنوز معلول نیستند اما در معرض خطر معلولیت قرار دارند، حیاتی است.