عصر امروز - اصلاح طلبان به شوک سیاسی واصولگرایان به وحدت و انسجام برای فرار از شکست می رسند؟!

اصلاح طلبان به شوک سیاسی واصولگرایان به وحدت و انسجام برای فرار از شکست می رسند؟!

شوکسیاسی اصلاح طلبان باید با بهت و ترس مردم و نگرانی آنان برای امنیت و آرامش جامعه همراه باشد به این معنا که مردم می بایستی قبول کنند که "نان خشک و سفره کوچک و نبود تغذیه مناسب و همچنین سرپناهی در شان یک ایرانی" بهتر از حذف کردن و بیرون راندن اصلاح طلبان و استحاله گرایان از مجلس است!

به گزارش سرویس سیاسی عصر امروز با نزدیک شدن به روزهای پایانی هفته و برگزاری انتخابات دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی بنظر می رسد هم نیروهای انقلاب در حال رسیدن به وحدت در کاندیداها و اعلام یک لیست مشترک هستند و هم اصلاح طلبان چشم انداز امیدوار کننده ای برای فرار از شکست و کشاندن بدنه اجتماعی اصلاح طلبان و آرای خاکستری به کارزار انتخاباتی نمی بینند و باید قبول کنند که این بیمار محتضر روزهای آخر حیات خود را در بهارستان می گذارد.

در نتیجه بی مناسبت نیست که عناصر اتاق فکر استحاله طلبان تلاش کنند تا با وارد آوردن یک شوک سیاسی همراه با ایجاد بهت و ترس در میان مردم، مرگ را بگیرند تا مردم به تب استمرار حضور این جریان در ساختار قدرت تن در دهند.

بنظر این راقم راههایی که می تواند در این باره مد نظر قرار گیرد موارد بشرح زیر خواهد بود. البته همانگونه که اشاره شد این شوک باید با بهت و ترس مردم و نگرانی آنان برای امنیت و آرامش جامعه همراه باشد به این معنا که مردم می بایستی قبول کنند که "نان خشک و سفره کوچک و نبود تغذیه مناسب و همچنین سرپناهی در شان یک ایرانی" بهتر از حذف کردن و بیرون راندن اصلاح طلبان و استحاله گرایان از مجلس است!

بنابر این اقداماتی چون:

1- ایجاد این شوک قطعا در فضای رسانه ای و کانالهای پیام رسان و شاید در کف خیابان باشد.

2- انصراف یکباره کاندیداهای اصلاح طلب از شرکت در انتخابات به این صورت که یک تمامی لیست های ضعیف اصلاح طلبان در نزدیکی انتخابات به یکباره بنفع لیست اصلی یا نفرات مورد نظر اصلاح طلبان کنار می کشند که شوک وارده برای کاهش مقبولیت انتخاباتی و فشار به مردم، شورای نگهبان و وزارت کشور برای کسب رای و صدور مجوز ورود به مجلس یازدهم به اصلاح طلبان.

3- ایجاد شبه در مشروعیت انتخابات به تبعیت از روشی که بارها در انتخاباتهای مهم از آن بهر ه برداری سیاسی کرده اند و البته اینبار با یک تفاوت اساسی و آن اینکه اگر در دوره های قبلی اقبال مردمی با ایشان همراه بوده و سطح خواسته هایشان نیز به بالاترین نقاط در هرم قدرت سیاسی کشور می رسید اینبار با اطلاع و آگاهی از اینکه دیگر مقبولیت مردمی را بدلیل حضور ناموفق 8 ساله در قوه مجریه و مقننه و ساختار اجتماعی شهرها را در کارنامه خود دارند و نمی توانند دیگر سطح بالایی از خواسته ها را طرح کنند برای این دوره شاید نتوانند اکثریت کامل مجلس را بدست آورند لاکن درصدی اثر گذار که بتوانند با لابی و همراه کردن کاندیداهای مستقل و نزدیک بخود آبستراکسیونی هم به ثمر برسانند برایشان ایده آل خواهد بود.

4- چهارمین مورد و شاید تکمیل کننده ترین موضوع، یکسانی اهداف غرب گرایان وطنی و غربیها است. بیاد داریم که همیشه در بزنگاه های سیاسی غربیها با عناوین مختلف تلاش کرده اند تا تنها جریانی را که توانایی تعامل و همکاری با غرب را دارد و جریان واداده به غرب در داخل ایران بوده است را به پیروزی برسانند. اینبار هم این احتمال وجود دارد که غربیها با حرکت هایی در فضای اقتصادی تحریمی و سیاسی این مساعدت را با اصلاح طلبان و اعتدالیون دولتی بکنند و با کاهش برخی تحریم ها البته آنهم در فضای رسانه ای این امتیاز را بدهند تا مردم احساس کنند که در صورت ادامه حضور وکیل الدوله ها در مجلس و ادامه تصویب قوانین مورد درخواست غرب احتمال گشایشی در معیشت و رفاه مردم وجود دارد. این ادعا خصوصا زمانی به واقعیت نزدیک می شود که سفرهای خارجی برخی مقامات و دیدار با غربیها را بیشتر رصد کنیم. دیدارهایی که اینروزها در فضای انتخاباتی و درلابلای انبوه خبرهای رقابت جریانات سیاسی گم و یا بسیار کمرنگ شده است.

در مجموع باید اینگونه نتیجه گرفت که رابطه معکوسی بین خودزنی اصلاح طلبان از طریق شوک سیاسی با به وحدت و انسجام رسیدن انقلابیون وجود دارد به این معنا که هر قدر چشم انداز فعالیت انقلابیون بسوی وحدت و انسجام پیش برود خودزنی و شوک سیاسی شدید اصلاح طلبان و غرب گرایان دور از انتظار نخواهد بود.

رضا احمدزاده