نکاتی چند در باب گزارش پرخطرترین سرویس مدرسه دانش آموزان

18 دی 1397 ساعت 10:14

در این سرویس بیش از ۳۵ نفر از مسافران، بچه های دبیرستانی هستند که با نیسان از مدارسی در شهرستان زهکلوت ( از توابع رودبار جنوب استان کرمان) در یک مسیر خاکی کوهستانی که سه ساعت طول می کشد به صورت ایستاده به خانه‌های خود در روستاهای اطراف می‌روند.


به گزارش سرویس فرهنگ و جامعه عصر امروز اخیرا تصاویری از پرخطرترین سرویس مدرسه ای منتشر شده است که در شهرستان زهکلوت استفاده می شود.

در این سرویس بیش از ۳۵ نفر از مسافران، بچه های دبیرستانی هستند که با نیسان از مدارسی در شهرستان زهکلوت ( از توابع رودبار جنوب استان کرمان) در یک مسیر خاکی کوهستانی که سه ساعت طول می کشد به صورت ایستاده به خانه‌های خود در روستاهای اطراف می‌روند.



و اما چند نکته در این خصوص: 

متاسفانه یکی از ایرادهای اصلی مدیریتی کشور ما مدیریت ضعیف کشی است بعد از گزارش پرخطرترین سرویس مدرسه از زمین و زمان به آموزش و پرورش فشار آوردند که چرا اینجور ؟ چرا آنجور ؟

لذا در این گزارش نکات مهمی به قرار ذیل می باشد :
1 – اولا ضمیر مرجع خود را پیدا می کند در این قصه هدف از نمایش عکسهای تسلسل وار؛ صعب العبور بودن منطقه روستائی دانش آموز بوده نه ضعف آموزش و پرورش؛ این گزارش فریادی بر سر وزارت راه و شهرسازی و اداره راه و شهرسازی است که چرا بعد از چهل سال از عمر انقلاب شکوهمند اسلامی و تقدیم 240 هزار شهید فکری به حال جاده صعب العبور و کوهستانی دهستان طبق و نمداد نمی کنند 
این گزارش فریادی است بر سر سازمان برنامه و بودجه مملکت که چرا سهم جاده سازی این مردم محروم و مستضعف را نمی دهید؟ 
مگر امیرالمومنین (ع) نفرمود فان للاقصی منهم مثل الذی للادنی ؛ دورترین نقطه حکومت اسلامی با نزدیک ترین نقطه آن از لحاظ سهم و سرانه باید مساوی باشد 
کجاست سهم و سرانه دانش آموزان و مردم کپرنشین مناطق کوهستانی طبق و نمداد رودبار جنوب کرمان ؟!
این گزارش فریادی است بر سر استانداری و مجلس شورای اسلامی و قوه مجریه و در راس آن شخص رئیس جمهور که چند تا قصه پرغصه دانش آموزان زاهدانی و چند تا شین آباد دیگه باید رخ بده که شما از خواب خوش بیدار شوید؟



2- بعضی ها می گویند آقا اصلا صداش رو درنیاورید برید قصه رو با خیرین حل بکنید 
اولا: مگر مملکت دولت ندارد؟ مگر مملکت سر و صاحب ندارد؟ مگر بودجه ندارد؟ مگر زمان طاغوته؟ مگر مملکت بیت المال و نفت و گاز و معدن و مس و .. ندارد ؟ 
ثانیا: اگر همین بودجه هم کفاف مملکت داری را نمی دهد محبت بفرمائید کمی از ریخت و پاشهاتون بزنید کمی از حقوق های نجومیتان بزنید کمی از دکوراسیون و اشرافی گری هایتان کم کنید؟ شما نوکر مردمید یا ارباب مردم؟ 
ثالثا: مگر مشکل یکی دو تاست که با خیر حلش بکنیم ؟؟؟ مگر می شود مملکت رو با مدل کمیته امدادی اداره کرد؟
رابعا: اگر همین خیرین و گروههای جهادی و خیریه ها هم نبودند که کوس رسوایی شما کل جهان را گرفته بود اگر آبروئی هم مانده به خاطر فعالیت جهادی وار همین عزیزان مخلص و گمنام هست .

3- جرم این مردمی که به فرموده امام (ره) ولی نعمتان ما هستند چیست؟ بله بزرگترین جرمشان آقا زاده نبودنشان هست که البته کم جرمی نیست .

4- اگر اتفاقی که برای دانشجویان دانشگاه آزاد تهران پیش آمد و ده دانشجو و ده سرمایه مملکت جانشان را از دست دادند برای این دانش آموزان هم پیش بیاید چه کسی پاسخگو است؟ هیچ کس!؛ مضافا اینکه آنها تریبون داشتند و رسانه ولی این کپرنشینان دورافتاده از پایتخت نه تریبون دارند و نه رسانه چرا که رسانه ما هم ظاهرا نمی خواهد به این موضوع بپردازد.
 
5- در کشور ما تا زمانی که اتفاقی نیفتاده همه چیز آرام است ولی وقتی اتفاقی می افتد بگیر و ببند شروع می شود (البته آن هم ناچارا برای چند روز...) خوب چه فایده؟ در مملکت ما نه وقت انسانها ارزش دارد و نه جان انسانها؛ اگر 35 دانش آموز ما در این جاده پر خطر و صعب العبوری سه ساعته (که هر ماه چند لاستیک نیسان می ترکد و باید تعویض شود ) اتفاقی برایشان بیفتد خاک کجا را باید بر سرمان بریزیم؟

- و اما پیشنهاد :
در اینجا رسما از استاندار محترم و وزیر محترم راه و شهرسازی و شخص رئیس جمهور محترم دعوت می شود که فقط برای یکبار هم که شده نه با هلی کوپتر بلکه با همان ماشینهای شاسی بلند استانداری و نهاد ریاست جمهوری قدم رنجه بفرمایند و این مسیر سه ساعته صعب العبور را بیایند و برگردند تا بفهمند مردم ما چه می کشند در آن مناطق!

البته تا مادامی که نمی توانند یا نمی خواهد آنجا را جاده کشی کنند (ولو یک تسطیح سطحی) محبت کنند جهت ایاب و ذهاب دانش آموزان ما چند تا از همان ماشینهای شاسی بلندشان را به این منطقه اختصاص بدهند. کدام ماموریت استانداری مهم تر از حفظ جان 35 دانش آموز سرمایه مملکت می باشد؟
به امید ظهور مرد عمل نه ادعا 
وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى


کد مطلب: 249347

آدرس مطلب: http://asremrooz.ir/vdcgty9xuak9tw4.rpra.html

عصر امروز
  http://asremrooz.ir