عصر امروز - نگاهی به نقش استعمار در درگیری های مرزی

بعد از جنگ جهانی دوم که انگلیس جزء کشورهای پیروز بود، و نقشه سیاسی تقسیم کشورهای دنیا را کشیده است، یعنی حدود مرزها و تقسیمات کشوری کل دنیا را انگلیسیها کشیده اند و در کشیدن مرزهای کشورها، سیاست تفرقه بیانداز و حکومت کن را اجرا کرده اند.

به گزارش سرویس سیاسی عصر امروز با وقوع درگیری مرزی بین آذربایجان و ارمنستان تحلیل های گوناگونی از این واقعه منتشر شده است. در همین خصوص خوانندگان عصر امروز هم نظرات خود را مطرح کرده اند که در زیر به یکی از آنها می پردازیم.

قابل ذکر است که انتشار تظرات خواتتدگان الزاما به معنای تایید آنها نیست و فقط جهت تنویر افکار عمومی منتشر می گردد:

بعد از جنگ جهانی دوم که انگلیس جزء کشورهای پیروز بود، و نقشه سیاسی تقسیم کشورهای دنیا را کشیده است، یعنی حدود مرزها و تقسیمات کشوری کل دنیا را انگلیسیها کشیده اند و در کشیدن مرزهای کشورها، سیاست تفرقه بیانداز و حکومت کن را اجرا کرده اند.

برای نمونه: پاکستان و هند را از هم جدا کردند و کشمیر را مشترک قرار دادند که تا عمر دارند این دو کشور روی امنیت نبینند و به علت کشمیر با هم بجنگند اگر سازمان ملل که مجری سیاست انگلیس است راست می گفت، کشمیر را یا به هند می داد و یا به پاکستان که دیگر بهانه جنگی بین دو کشور نباشد.

و یا در قرار داد الجزایر شط العرب را بین ایران و عراق مشترک قرار داد تا در وقت خود صدام وحشی و صدمه زنده به همه به بهانه دسترسی به خلیج فارس و دریای آزاد به ایران حمله کند و به همین دلیل می گفت که خوزستان متعلق به عراق است و جنگ تحمیلی هشت ساله را راه بیاندازد.

همچنین در تقسیم آذربایجان و ارمنستان تازه استقال یافته قره باغ را مشترک قرار دادند تا در موقع ضروری آتش اختلافات را روشن کنند و هر دو کشور روی امنیت را نبینند و به خاطر قره باغ باهم بجنگنند و اگر سازمان ملل راست می گفت، قره باغ را به آذربایجان می داد و یا به ارمنستان تا بهانه جنگ به علت مشترک بودن سرزمین قره باغ وجود نداشته باشد و البته خود کشورهایی که در جنگ جهانی دوم شرکت داشتند همگی در امنیت و آسایش و رفاه زندگی می کنند و با ایجاد مناطق مشترک بین کشورها، انگلیس آتش جنگ را در کشورهای شرقی روشن نگه داشته است.

چون سازمان ملل در تقسیم منافقانه خود قطعنامه هایش قره باغ را به آذربایجان واگذار کرده است و با توجه که قره باغ، ارمنی نشین است و اگر در تقسیم موقع استقلال به ارمنستان می داد، دیگر جنگی اتفاق نمی افتاد و مردم کشور آذربایجان و ارمنستان در رفاه و آسایش و پیشرفت می ماندند همانطوریکه اکنون در حال پیشرفت هستند. ولی قره باغ را مشترک قرار داده و به آذربایجان داد تا در موقع لازم جنگ افروزی کند و مانع آسایش و پیشرفت مردم آن دو کشور شود.

مردم کشور آذربایجان و ارمنستان باید بدانند وقوع جنگ آنها را به چندین سال عقب بر می گرداند که باید جبران خسراتهای مالی و معنوی و جانی جنگ را در چندین سال آینده بکنند و دولت و ملتشان همچنان در فشار بمانند و این نقشه استعمار برای این منطقه می باشد.