بازرس سابق سازمان ملل گفت، نخست‌وزیر سابق انگلیس زمانی که به قانونگذاران درباره تسلیحات شیمیایی عراق اطلاعات می‌داد، در حال وارونه جلوه دادن حقایق و سیاه نمایی بود.
به گزارش عصر امروز، به نقل از خبرگزاری دیلی تلگراف، تونی بلر، نخست‌وزیر سابق انگلیس همچنین به "عدم صداقت" در جریانی که نهایتا به حمله سال 2003 به عراق ختم شد، متهم است. گفت‌وگوی هانس بلیکس با برنامه بی بی سی پانوراما چهارشنبه شب پخش می‌شود.
در این برنامه با هانس بلیکس، بازرس تسلیحاتی سابق و کلر شورت، وزیر سابق انگلیسی از حزب کارگر مصاحبه شد. این مقام که وزیر توسعه بین‌الملل بود، بعدا در اعتراض به جنگ سال 2003 از مقام خود کناره‌گیری کرد. برنامه مذکور همچنین یک هفته پیش از انتشار گزارش جنجالی چیلکات درباره جنگ عراق منتشر می‌شود.
هانس بلیکس که بین سال‌های ۱۹۷۸–۱۹۷۹ وزیر امور خارجه سوئد و همچنین در بین سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۷ سومین دبیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بود، به این برنامه گفت: آنچه بلر به قانونگذاران گفت، بازتاب حقیقت نبود. بسیاری از مردم حرف آنها را باور کردند.
این سیاستمدار تاکید کرد: گمان می‌کنم که بلر فکر کرده یک رژیم اهریمنی وجود دارد و باید کاری درباره آن انجام می‌شد. گمان نمی‌کنم که فکر اهریمنی داشته اما معتقدم که یک تفکر وقیحانه وجود داشت که انگلیس و آمریکا باید آن را به تنهایی انجام دهند.
تحقیقات جان چیلکات در سال 2009 به دستور گوردن براون، نخست‌وزیر وقت انگلیس آغاز شد؛ آن هم پس از آنکه اجساد تعدادی از سربازان انگلیسی اوایل همان سال به این کشور منتقل شد. حضور انگلیس در عراق به نام عملیات نهایی جان 179 پرسنل ارتش انگلیس را گرفت. این تحقیقات جریان منتهی به حمله سال 2003 و زمان خروج نیروها را مورد بررسی قرار داده است. این گزارش باید مدت‌ها پیش منتشر می‌شد اما انتشار آن به تعویق افتاد. تحقیقات مذکور بیش از 150 هزار سند دولتی و نیز اسناد مرتبط با حمله سال 2003 را بررسی کرده است.
کلر شورت وزیر سابق انگلیسی هم به برنامه پانوراما گفت که این حمله "میراث" بلر است. او تاکید کرد: آنچه مشخص بود، و در واقع میزان اندکی اطلاعات محسوب می‌شد، به صورت بزرگنمایی شد که آن را تهدیدی قریب‌الوقوع نشان دهد. این بی صداقتی محض بود و هیچ تردیدی در این رابطه وجود ندارد. فکر می‌کنم بلر تصمیم خودش را گرفته بود تا با بوش باشد. بنابراین افکار ما را تحریف کردند، فریبمان دادند و ما را به سمتی بردند که می‌خواستند. پارلمان، کابینه، افکار عمومی انگلیس و افکار عمومی آمریکا به دست کسانی که از همان ابتدا مصمم به حمله نظامی بودند، دستکاری شد.
