به گزارش
سرویس تاریخ و حماسه عصر امروز ولادت حضرت على (علیه السلام) در روز جمعه ۱۳رجب در سال سىام عام الفیل به طرز معجزه آسایی در داخل كعبه یعنى خانه خدا به وقوع پیوست. پدر آن حضرت ابوطالب فرزند عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف و مادرش هم فاطمه دختر اسد بن هاشم بود؛ بنا بر این على (علیه السلام) از هر دو طرف هاشمى‌نسب است.
و اما شخصیت مولای متقیان امیر مومنان حضرت علی ابن ابیطالب (علیه السلام) دارای چنان وجوه و شؤون منحصر بفرد و متفاوتی است كه هر كس با هر سلیقه و پایبندی ویژه ای، علی(علیه السلام) را پیشوای خود دیده است.
مقام مولی الموحد امیرالمومنین علی علیه السلام در بهشت جابر روایت كرده است که امام باقر (علیه السلام) فرمودند، از حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله)پرسیدند: طوبی لهم و حسن مآب، چیست فرمودند: «طوبی » درختی است در بهشت اصل آن در سرای من است و شاخهای آن بر اهل بهشت. پس از آن یكی دیگر از در آمد و همین سؤال كرد كه «طوبی » چیست؟ رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) فرمودند، درختی است در بهشت اصل آن در سرای علی و شاخهای آن بر اهل بهشت. گفتند: یا رسول الله! همین ساعت از شما پرسیدند و فرمودید درختی است اصل آن در سرای من است و اكنوی می فرمایید اصل آن در سرای علی(علیه السلام) است؟ چگونه چنین چیزی ممکن باشد؟ حضرت فرمودند: سرای من و سرای علی در بهشت یكی است و ما هر دو در یك سرای باشیم.
مسلمان و کافر در پیشگاه عدل علی علیه السلام یکسانندامام علی علیه السلام در برخورد با مردم و جوامع انسانی، دیدگاهی فراتر از دید مسلمان به مسلمانی دیگر داشت. در دیدگاه او مردم از نظر اجتماعی به دو دسته تقسیم می شوند. دسته ای از آنها، برادر دینی اند و دسته ای دیگر، در آفرینش با مسلمانان یکسانند.
در سفارش به مالک اشتر در همین مورد می فرماید:
فَاِنَّهُم صِنفانِ: اما أخٌ لک فی الدِّینِ و إمّا نَظِیرٌ لَکَ فِی الْخَلْقِ.
ای مالک، مردمان دو دستهاند، گروهی برادر دینی تواند و گروهی در آفرینش با تو همانندند.
صاحب شریف کتاب کافی از حضرتش نقل می فرماید:
ایُّها النّاسُ اِنَّ آدَمَ لَمْ یَلِدْ عبدا ولا اَمَةً و انَّ الناسَ کُلَّهُم أَحرارٌ؛
ای مردم، بیگمان آدم هیچ یک از فرزندانش را برده و کنیز نزاد و همگان آزادند.
امام علی علیه السلام نمادی از انسان کامل امیرالمؤمنین علی علیه السلام پنج سال حکومت کرد ولی نه آجری روی آجر و نه خشتی روی خشتی گذاشت و نه زمینی و ملکی را برای خود برداشت و نه طلا و نقره ای به ارث گذاشت.
آن حضرت به عثمان بن حنیف فرماندار بصره نوشت:
«الا و انّ امامکم قد اکتفی من دنیاه بطمریه و من طعمه بقرصیه ألا و انکم لا تقدرون علی ذلک و لکن اعینونی بورع و اجتهاد فو الله ما کنزت من دنیا کم تبراً و لا ادّخرت من غنائمها و فرا و لا اعددت لبالی ثوبی طمراً».
آگاه باش که هر رهروی را راهبری است که بدو اقتدا کند..هان! که پیشوای شما از دنیا به دو جامه کهنه بسنده کرده است، و از غذاها به دو قرص نان، بدانید که شما هرگز توان آن را ندارید ولی با پارسایی و تلاش و عفت و راستی و درستی، مرا یاری کنید. به خدا سوگند، از دنیایتان سیم و زری نیندوختم و از ثروتهای آن مالی ذخیره نکردم، ولی برای کهنه جامه ام شور و اشوری فراهم نساختم.
حقوق مردم در سیره‌ی امیرالمؤمنین علیه السلامامیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در فرمان خود به محمد بن ابی بکر هنگامی که فرمانداری مصر را به عهده او گذاشت، می‌نویسد: «این فرمانی است که بنده خدا امیرمؤمنان به محمد بن ابی بکر داده. به او فرمان داده به تقوای برای خدا و فرمان بردن از او در نهان و عیان و ترس از خدا در نادیده و دیده و او را فرمان داده به نرمش برای هر مسلمان و به سخت گیری بر هر نابکار به عدالت با اهل ذمه و به طرفداری حق جویان برای ستمدیده و به سخت گرفتن بر ستمکار و به گذشت از مردم و به احسان تا اندازه توان و خدا پاداش دهد به نیکوکاران»
آری این است امامی که افتخار به نوکریش داریم و روز ولادتش را جشنروز پدر و مرد می گیریم.
