به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز با آغاز بحران سوریه، جریان وابسته به عربستان در لبنان ناگهان تمام تفاهم های بین خود و جریان مقاومت را زیر پا گذاشت و با شور و شعفی وصف ناپذیر به انتظار سقوط دولت سوریه نشست. تا جایی که سعد حریری لیدر حزب المستقبل که یکی از احزاب تشکیل دهنده ۱۴ مارس است اعلام کرد به لبنان بازنمی گردم مگر از فرودگاه دمشق و پس از سقوط بشار اسد!
بنا بر این گزارش با طولانی شدن فتنه شام و عدم دستیابی جریان فتنه به اهدافش که سقوط بشار بود، این جریان به فکر ضربه زدن به متحد دولت سوریه یعنی حزب الله افتاد و سعی کرد، لبنان را به بازی فتنه وارد کند و صحنه درگیری را گسترش دهند.
ضلع اول طرابلس اول طرابلس به علت ویژگی جمعیتی و جغرافیایی برای این امر انتخاب شد. طرابلس با توجه به هم مرزبودن با سوریه و امکان نا امن کردن سوریه از طریق این منطقه می توانست مکان مناسبی برای نقشه جریان فتنه باشد.
همین امر باعث شد دو سال خیابان های این شهر صحنه درگیری و نزاع بین طرفداران دولت سوریه(علویون) و سنی های مخالف دولت سوریه باشد. ضلع اول فتنه با اینکه از پتانسیل و توان جمعیتی و اقلیمی خوبی برخوردار بود ولی در نهایت نتوانست توفیقی پیدا کند و در نهایت پس از سقوط دولت میقاتی که به نحوی با نفاق خود ضربات زیادی به مقاومت زد این بحران رو به کاهش نهاد و عملا ً پس از سقوط قصیر و تلکلخ دیگر اهمیت اقلیمی طرابلس نیز از دست رفت.
ضلع دوم صیدا صیدا از دو جهت برای هر دو جریان مقاومت و فتنه از اهمیت بسزایی برخوردار بود. صیدا در واقع جاده و مسیر اصلی جنوب به مرکز لبنان است و قطع این مسیر یعنی قطع ارتباط مقاومت با بدنه خود که اکثراً در ضاحیه و جنوب لبنان ساکنند.
از سوی دیگر این قطع شدن عملاً امکان تحرک دشمن صهیونیستی را نیز فراهم می کرد. فتنه به دنبال این بود که با قطع این مسیرهم یک پیام روشن برای اسرائیل بفرستد و هم حزب الله را وادار به جنگ داخلی نماید.شیخ فتنه در صیدا یعنی احمد الاسیر در طول مدت یک سال و نیم چندین بار برای مقاطعی توانست این مسیر را ببندد ولی با دخالت ارتش لبنان دوباره مسیر جنوب باز شد.
در این بین نکته ای که خیلی جالب است اخباری بود که نشان می داد که سلاح و مهمات هر دو ضلع فتنه به وسیله نمایندگان پارلمانی جریان فتنه و حتی با وسایل نقلیه ای که پلاک سیاسی دارد در اختیار این فتنه گران قرار می گیرد. با تمام تلاشی که شد از سوی جریان فتنه و حتی برخی دول عربی که آتش فتنه در صیدا روشن بماند اما این توطئه نیز با تدبیر مقاومت و پافشاری ارتش لبنان خاموش شد.
اکنون تمام امید جریان فتنه به عرسال آخرین ضلع این پازل می باشد عرسال از چند جهت برای تروریستها مهم است:
اول اینکه عرسال تنها شهری است که امکان لجستیکی برای تروریستها در سوریه را دارد (با توجه به سقوط قصیر و تلکلخ)
دوم اینکه بافت شهر و بویژه مسئولین شهر با تروریستها همراه هستند (اولین بار یک سال و نیم قبل بود که چند سرباز ارتش در خود شهرداری عرسال و به دستور شهردار و با مشارکت فرزند شهردار ذبح شدند).
سوم اینکه از نظر جغرافیایی از این منطقه می توان شهر های شیعه نشین بقاع را هدف موشک های دست ساز قرار داد.
و از همه مهمتر اینکه با سقوط عرسال عملاً مناطق اطراف آن در سوریه نیز سقوط خواهد کرد و مهمتر از همه اینکه این منطقه در مجموع نزدیک ۳۵ هزار نفر جمعیت دارد که خود یک سپر انسانی در مقابل حمله ارتش لبنان و یا جریان مقاومت محسوب میشود. ترفندی که در قصیر نیز بکار گرفته شد.
در حال حاضر عرسال در محاصره ارتش لبنان و سوریه قرار گرفته و هر روز این حلقه تنگ تر می شود. با آغاز فصل سرما و نبود آذوقه کافی برای مردم و تروریستهای وارداتی، کم کم مردم از این منطقه خارج خواهند شد و همین امر مهمترین عامل برای درگیری با تروریستها را برطرف خواهد کرد و همین آغازی خواهد بود به فروپاشی این ضلع فتنه.
البته این نکته به این معنی نیست که فتنه در صیدا و یا طرابلس دیگر کاملاً خاموش شده است بلکه باید این نکته را در نظر داشت که باز احتمالاً جریان طرفدار فتنه در لبنان و دولتهایی چون عربستان و قطر از هیچ تلاشی برای زنده نگهداشتن فتنه و نفاق در لبنان و سوریه دست بر نخواهند داشت.
شهادت جوانان شیعه ارتش لبنان تنها برای این است که هیجان بستگان این جوانان برای انتقام گرفتن از اهل سنت تحریک کنند که با کشته شدن چند جوان اهل سنت کل لبنان وارد یک جنگ داخلی شود.
