مردمی که در نزدیکی ترمینال جنوب زندگی می کنند از همان ابتدا به وعده مدیران شهری که قرار است به زودی از بوی نامطبوع روغن نباتی قو رها شوند خوشبین نبودند .
به گزارش عصرامروز،۲۰ سال همسایگی با این کارخانه و اعتراض های پی در پی ،اما بی نتیجه آنها را به هر وعده ای بدگمان کرده بود .
اولین فرمان خروج قو از تهران
اوایل سال ۷۳ بود که به دلیل روند فعالیت کارخانه و حجم بالای تولید انواع روغن خوراکی و ایجاد مشکلات زیست محیطی و پیرو شکایات عدیده از مزاحمت های ناشی از فعالیت آن چون انتشار بو، سر و صد و فاضلاب که مزاحمت شاخص آن بوی زننده در محیط اطراف برای ساکنین بود؛ زمزمه های رفتن این کارخانه به گوش رسید.
ضلع جنوبی این کارخانه مجاورت مستقیم با منازل مسکونی داشت و بر اساس شکوائیه اهالی شهرداری بر اساس بند ۲۰ ماده ۵۵ قانون شهرداریها اقدام به صدور رای تعطیلی کارخانه در تاریخ ۱۶ فروردین سال ۷۳ با پیش بینی مهلت سه ساله می کند که به لحاظ عدم اعتراض به رای صادره قطعی و لازم الاجرا شد.
اما داستان کارخانه قو با رای اولیه به پایان نمی رسد. مدیریت شهری همچنان پیگیر شکایت خود و تعطیلی این کارخانه است. در تاریخ اول آبان سال ۷۳ رای تکمیلی با تاکید بر تایید رای تعطیلی قبلی و ارائه راهکارهای کارشناسی به منظور تعدیل مزاحمت های موجود با مهلت ۴۵ روزه صادر که مجددا قطعی شد.
مدیر عامل وقت کارخانه طی نامه ای در ۲۵ بهمن ماه همان سال درخواست مهلتی ۱۰ ساله جهت انتقال کارخانه را اعلام می کند و جدول زمان بندی انتقال را نیز ارائه می دهد. با موافقت و پذیرش آن از سوی شرکت به طور مشروط با ارائه تمهدیات و ابلاغ به شهردار منطقه ۱۶ طی نامه ای موضوع پیگیری می شود که مدیریت کارخانه نسبت به تعهدات خود عمل کند.
داستان تکراری شکایت های بی نتیجه
اما بر خلاف وعده های قبلی این کارخانه همچنان درد دل پایتخت به فعالیت خود ادامه می دهد. در تاریخ ۲۸ اسفند سال ۸۴ شهرداری منطقه از مدیر کل سیاسی انتظامی استانداری تهران در خواست توقف فعالیت کارخانه را می کند. با هماهنگی شورای تامین استان در استانداری جلسه ای با حضور مدیر کارخانه و مسئولان مرتبط برگزار و مقررمی شود تا مدیر عامل سازمان اقتصادی کوثر به عنوان متولی در جهت حفظ سلامت محیط زیست و شهروندان برای رعایت مقررات نسبت به ارائه طرح زمانبندی انتقال تا تاریخ ۲۰ خرداد ۸۵ به فرمانداری تهران اقدام کند.
از آن زمان شهرداری منطقه طی مکاتبات متعدد از معاونت سیاسی و انتظامی فرماندرای تهران درخواست طرح زمان بندی انتقال کارخانه قو را برابر توافقات جلسه هماهنگی شورای تامین استان می کنند که بی پاسخ می ماند.
در تاریخ اردیبهشت ماه سال ۸۷ مکاتبه ای با ریاست سازمان صنایع و معادن انجام و ضمن اشاره به عدم پاسخگویی فرماندرای پیشنهاد می شود موضوع در کارگروه صنعت و معدن مورد بررسی قرار گیرد.
با توجه به شکایات متعدد در تاریخ ۲۲ اسفند سال ۹۰ رای نهایی تعطیل از سوی شورای شهر تهرا صادر و در آن قید می شود که کارخانه مذکور می بایست تا پایان شهریور ۹۲ نسبت به انتقال به خارج از شهر اقدام کند. پس از آن نامه ای در تاریخ ۹ مهر ماه سال ۹۲ به معاونت سیاسی انتظامی فرماندرای تهران جهت پیگیری ارسال که بی پاسخ می ماند. در ۶ بهمن ماه دوباره جلسه ای برای انتقال این کارخانه برگزار می شود. در این مدت کارخانه به یک شرکت خصوصی به نام شرکت نهان گل واگذار شده است.
باز شدن پرونده قدیمی در شورای چهارم
اما دوباره پرونده کارخانه نیمه تعطیل قو دوباره در سال ۹۳ باز می شود. رحمت‌الله حافظی رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران پرسشی درباره عدم اجرای مصوبه شورا که قرار بود شهریور ماه سال ۹۲ اجرایی شود مطرح می کند؛ چرا روغن نباتی قو با وجود رای قطعی از تهران خارج نشده است. مجددا کمیته ای برای پیگیری درخواست حافظی تشکیل می شود و پلمپ مجدد این کارخانه دوباره در دستور کار قرار می گیرد.
به گفته حافظی، ۲۵ هزار متر زمین خارج از شهر تهران و در شهرک صنعتی قزوین برای انتقال این کارخانه در نظر گرفته شده است .
اما انتقال این کارخانه به تعیین تکلیف کارگران آن گره خورد و قرار بر این شد که پس از تعیین تکلیف کارگران این کارخانه ،فعالیت های آن متوقف شود .
شهرداری تهران اعلام آمادگی کرد تا این کارگران را جذب کرده و سازمان تامین اجتماعی نیز بررسی بازنشستگی پیش از موعد این کارگران رادر دستور کار قرار داد .
اما پس از گذشت ۷ ماه نه تنها این کارخانه از تهران نرفته است . بلکه کارگران آن ماه است حقوق خود را نگرفته و بلاتکلیف هر چند هفته یک بار دست به تجمع می زنند .
مدیران کارخانه به کارگران بلاتکلیف این اطیمنان را داده اند که کارخانه به این زودی ها منتقل نمی شود . اما دستگاه فرسوده این کارخانه اجازه کار و تولید بالا را نمی دهد و مشخص نیست دلیل اصرار این مدیران برای ماندن در تهران چیست .
مدیران قو به دنبال فرصت سوزی / مدیران تازه همه چیز را از صفر شروع کرده اند
رضا قدیمی مدیر عامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر با تاکید بر این که برخی در خصوص خروج روغ نباتی قو به دنبال فرصت سوزی هستند به افکار می گوید: ۲۰ سال فرصت خوبی برای خروج این کارخانه از تهران بوده است . اما متاسفانه اخیرا مسئولانی که به تازگی وارد این حوزه شده می خواهند همه چیز را از صفر شروع کنند در حالی که این پروند روند چندین ساله داشته است .
وی ادامه می دهد : برخی در خصوص خروج این کارخانه به دنبال فرصت سوزی هستند . در حالی که مدیریت شهری به شدت با هر گونه زمان دهی مخالف است . این کارخانه با دستگاه های قدیمی و آلاینده نه کالایی استراتژیک تولید می کند و نه استاندارد های زیست محیطی را رعایت می کند .
فاضلاب این کارخانه به شدت برای اهالی منطقه مضر است . به اعتقاد مدیریت شهری این کارخانه باید همین امروز پلمب شود و هر روز که از این اتفاق بگذرد خیانتی است به تهران .
رحمت الله حافظی هم در این زمینه به افکارنیوز می گوید: آخرین اطلاعاتی که من به صورت شفاهی از وضعیت کارگران این کارخانه گرفتم مشخص می کند ۳۰۰ کارگر این کارخانه مشمول بازنشستگی پیش از موعد نشده اند و عده ای که می توانستند از این امتیاز استفاده کنند احکامشان صادر شده است .
به گفته حافظی مسئولیت پیگیری خروج این کارخانه را معاونت سیاسی فرمانداری بر عهده دارد و ما منتظریم ببنیم پرونده به کجا ختم می شود .
به نظر می رسد به این زودی نباید منتظر رفتن این کارخانه آلاینده از تهران بود و زور مدیران شهری به مدیران این کارخانه ورشکسته نیمه تعطیل نمی رسد .
