توصيه به ديگران
۰
شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۴۵
آقا جان کی شود آمدنت به مسجد سهله را ببینیم
امام صادق (ع) از قول پدران بزرگوار خود از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل می‌کند: «المهدی من ولدی اسمه اسمی و کنیته کنیتی أشبه الناس بی خلقاً و خلقاً»؛ «مهدی از فرزندان من است، اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است، شبیه ترین مردم به من از جهت صورت و سیرت است».
آقا جان کی شود آمدنت به مسجد سهله را ببینیم
Share/Save/Bookmark
 به گزارش سرویس تاریخ و حماسه عصر امروز امام مهدی (عج) در سپیده دم جمعه، نیمه شعبان سال ۲۵۵ هـ.ق (۸۶۹ م) در شهر سامرا در عراق دیده به جهان گشود. البته در سال تولد ایشان اختلافی مطرح و سال ۲۵۴ و ۲۵۶ نیز گفته شده است که می‌تواند علت آن پنهانی بودن تولّد ایشان باشد.

نام و کنیه امام زمان (عج)، همان نام و کنیه پیامبر اکرم است. امام صادق (ع) از قول پدران بزرگوار خود از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل می‌کند: «المهدی من ولدی اسمه اسمی و کنیته کنیتی أشبه الناس بی خلقاً و خلقاً»؛ «مهدی از فرزندان من است، اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است، شبیه ترین مردم به من از جهت صورت و سیرت است».

برخی از القاب‌ مشهور حضرتش عبارت است از: مهدی، قائم، منتظَر، بقیة الله، صاحب الزمان، صاحب الامر و معروف‌ترین آنها «مهدی» است.

دوران زندگی حضرت مهدی (عج) 
 
زندگی حضرت مهدی (عج) به سه دوره تقسیم شده است: اولین دوره، دوره اختفا است که از زمان ولادت شروع شد و تا شهادت امام حسن عسکری(ع) که مدت آن پنج سال بود و کودکی آن حضرت را شامل می‌شد. 
 
و دوران غیبت، دومین دوره زندگی امام(عج) است. این دوره پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) شروع شده و تا زمان ظهور ادامه دارد که به دو مرحله تقسیم می‌شود: مرحله اول، غیبت صغری که از سال ۲۶۰ هـ.ق تا ۳۲۹ (حدود هفتاد سال) را شامل می‌شود مرحله دوم غیبت کبری است؛ که با رحلت علی بن محمد سمری، آخرین نائب خاص حضرت دوران غیبت کبری شروع شد.

و سومین مرحله، دوران ظهور، امام عصر (عج) است که حکومت حضرتش برقرار می شود و ایشان در مسجد سهله که ده ها هزار پیامبر در آن نماز گزارده اند، اقامت دارند.
 
امام صادق (ع) به ابوبصیر فرمودند: "ای ابامحمد! گویا آمدن حضرت قائم (عج) به مسجد سهله را می بینم که همراه زن و فرزندان خود در آنجا اقامت می کنند."
 
ابوبصیر می گوید: عرض کردم: آیا مسجد سهله منزل ایشان خواهد بود؟ حضرت فرمودند: آری این مسجد منزل ادریس (ع) است و خداوند پیامبری مبعوث نکرده مگر آنکه در آنجا نماز خوانده است. هر کس در این مسجد بیتوته کند، مانند آن است که در چادر و خیمه پیامبر (ص) اقامت کرده است. (بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۷)

آیا می‌توان وقت ظهور را پیش‌بینی کرد؟ 
 
پژوهشکده مهدویت در کتاب «مهدویت، پرسش‌ها و پاسخ‌ها» به این پرسش اینگونه پاسخ می‌دهد: ظهور امام زمان(عج) به اراده الهی بستگی دارد که در صورت فراهم بودن شرایط، به دستور خداوند تحقق می‌باید، بنابراین تاریخ آن را فقط خداوند می‌داند و هیچ‌کس نمی‌تواند تاریخ دقیق آن را پیش‌بینی کند، در روایات بیان شده که هر کس وقتی را برای ظهور مشخص کند، دروغگوست. 
 
«مهزم اسدی» از امام صادق(ع) پرسید: فدایت شوم! ظهور قائم آل محمد(عج) و تشکیل دولت حق که در انتظارش هستید، طول کشید؛ این امر کی تحقق خواهد یافت؟‌  حضرت(ع) فرمود: تعیین‌کنندگان وقت ظهور دروغ گویند؛ عجله‌کنندگان هلاک می‌شوند و کسانی که تسلیم هستند، نجات می‌یابند. 
 
خود امام زمان(عج) در این باره فرموده‌اند: ظهور فرج، به اراده خداوند متعال بستگی دارد و کسانی که برای ظهور وقت تعیین می‌کنند، دروغگو هستند. 
 
بنابراین هیچ کس نمی‌تواند زمان ظهور را پیش‌بینی کند، البته ما باید همیشه و در هر لحظه منتظر ظهور باشیم و از عجله، تعیین وقت و گوش سپردن به سخن کسانی که وقت مشخص می‌کنند، بپرهیزیم و همواره تسلیم امر خداوند باشیم.
ماجرای تشرّف مرحوم قاضی به محضر امام زمان(عج) 

آقا سیّد هاشم حدّاد می‌فرماید: حضرت آقا ]قاضی تبریزی[ خیلی در گفتارشان و در قیام و قعودشان و به طور کلّی در مواقع تغییر از حالتی به حالت دیگر، خصوص کلمه «یا صاحب الزمان» را بر زبان جاری می‌کردند.
 
یک روز یک نفر از ایشان پرسید: آیا شما خدمت حضرت ولیّ عصر ارواحُنا فداهُ مشرف شده‌اید؟! فرمودند: کور است هر چشمی که صبح از خواب بیدار شود و در اوّلین نظر نگاهش به امام زمان(عج) نیفتد!  کتاب اسوه عارفان – ص 109
شعری از رهبر معظم انقلاب درباره امام زمان (عج)

این غزل یکی از سروده‌های ایشان است که به آستان مقدس امام زمان(عج) تقدیم شده و برای نخستین بار در سال ۱۳۹۰ منتشر شد.
 
دل را ز بي خودي سر از خود رميدن است
جان را هوای از قفس تن پريدن است
 
از بيم مرگ نيست كه سرداده ام فغان
بانگ جرس زشوق به منزل رسيدن است
 
دستم نمی‌رسد كه دل از سينه بركنم
باري علاج شكر گريبان دريدن است
 
شامم سيه تر است ز گيسوی سركشت
خورشيد من برآی كه وقت دميدن است
 
سوی تو اين خلاصه گلزار زندگی
مرغ نگه در آرزوی پركشيدن است
 
بگرفت آب و رنگ زفيض حضور تو
هرگل دراين چمن كه سزاوار ديدن است
 
با اهل درد شرح غم خود نمی‌كنم
تقدير قصه دل من ناشنيدن است
 
آن را كه لب به دام هوس گشت آشنا
روزی (امين) سزا لب حسرت گزيدن است
کد مطلب : 160908