به گزارش
سرویس تاریخ و حماسه عصر امروز امام زين العابدين (علیه السلام) پس از واقعه کربلا و دوران اسارت همانند قهرمانى بزرگ با گفتار و رفتارش حماسه آفريد و همچون يك انقلابى پرخروش، به دشمنان مقتدر خود، در برابر همه، پاسخهاى دندان شكن و پرخاشگرانه می داد.
حضرتش در كوفه در مقابل عبيدالله بن زياد - آن وحشى خونخوارى كه از شمشيرش خون مى ريخت و سرمست باده غرور بود - آنچنان سخن فرمودند كه ابن زياد دستور داد او را بكشند! و اگر دفاع جانانه حضرت زينب (سلام الله علیها) نبود و اينكه بايد اينها را به عنوان اسير به شام مى بردند، به احتمال زياد مرتكب قتل امام سجاد (علیه السلام) نيز مى شدند.
همچنین باید اذعان داشت بيان و نگارش سيره امام سجاد (علیه السلام) بسى دشوار است زيرا برخى از نويسندگان و مورخان، ذهن مردم را چنان آشفته كرده و چنين القاء كرده اند كه آن امام بزرگوار (علیه السلام) در گوشه اى نشسته و به عبادت پرداخت و كارى به سياست نداشت! که اگر از کارهای سیاسی حضرت سخن بگوییم گویی تحریف نموده ایم!
لذا اینجاست که مقام معظم رهبری در این خصوص می فرمایند: " پس از صلح امام حسن مجتبی علیه السلام - که در سال چهلم هجری اتفاق افتاد - برنامه همه امامان علیهم السلام فقط این نبود که احکام الهی را بیان کنند بلکه همگی در صدد بودند که مقدمات تشکیل حکومت اسلامی به شیوه تشیع علوی را فراهم کنند."
از این روی دوران اسارت حضرتش فصلى استثنايى است كه بايد زمينه تلاشهاى آينده را براى حكومت الهى و اسلامى فراهم كند. در كوفه و شام امام سجاد (علیه السلام) بايد آنچنان تند و برنده و تيز و صريح، مسائل را بيان می کردند كه پيام اصلى «عاشورا» هرگز فراموش نشود و مردم بدانند كه چرا امام حسين (علیه السلام) به شهادت رسيد . نقش امام سجاد (علیه السلام) در اين سفرها، نقش حضرت زينب(سلام الله علیها) بود، يعنى پيام رسانى انقلاب حسينى (علیه السلام) .
اما دوران پس از اسارت و دورانی که حضرت با لسان دعا مردم را راهنمایی می کردند بسیار عبرت انگیز است. صحیفه سجادیه و دیگر ادعیه منقول از امام سجاد(علیه السلام) هر چند سراسر دعا و نیایش است و تمام مطالب آن به عنوان راز و نیاز انسان با پروردگار خویش ارایه شده، ولی تأمل و تحقیق در گستره مفاهیم و معارف آن به وضوح نشان می‌دهد که دعاهای آن فراتر از مناجات های فردی و راز و نیازهایی است که یک انسان در خلوت تنهایی خود و در بحران مشکلات زندگی، با خدای خویش دارد.
لذا امام زین العابدین(علیه السلام) توانستند از دعا برای بیان بخشی از معارف دینی استفاده و بار دیگر تحرکی در جامعه برای توجه به معرفت و عبادت و بندگی ایجاد کنند. به گفته متخصصان علوم دینی و حدیثی حدود ۲۵۴ دعا از امام سجاد(علیه السلام) بر جای مانده است که علاوه بر صحیفه سجادیه، دو رساله حقوق و رساله زهد نیز از این امام بزرگوار بر جای مانده است.
اما با همه این اوصاف اسوه علم و حلم، امام زین العابدین علیه السلام، پس از یک عمر مجاهدت در راه خدا و پس از ابلاغ پیام عاشورا به جوامع بشری، به دست هشام و یا ولیدبن عبدالملک مسموم و در ۲۵ محرم سال ۹۵ هجری قمری به شهادت رسید و بدن مطهرش را در کنار تربت پاک امام حسن مجتبی علیه السلام در بقیع به خاک سپردند.
و با این روایت از حضرتش بحث را خاتمه می دهیم. ایشان می فرمایند: هر کس برای رضا و خشنودی خداوند ازدواج نماید و با خویشان خود صله رحم نماید، خداوند او را در قیامت مفتخر و سربلند می گرداند.
