توصيه به ديگران
۰
جمعه ۱۵ آذر ۱۳۹۸ ساعت ۱۵:۴۶
مهربانی، کریمه ای خانم // بانوی بی بدیل؛ معصومه ای خانم
از چه تمام فاطمه ها عمرشان کم است // دنیا چرا به "فاطمه " نامهربان شده // خواهر حریف هجر برادر نمی شود // بیهوده نیست اینهمه قدش کمان شده
مهربانی، کریمه ای خانم // بانوی بی بدیل؛ معصومه ای خانم
Share/Save/Bookmark
به گزارش سرویس تاریخ م حماسه عصر امروز دهم ربیع الثانی سالروز وفات کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه علیها السلام می باشد. ضمن تسلیت این ماتم اشعار زیر را تقدیم شما خوبان می نماییم:


#حضرت_معصومه #مرثیه_حضرت_معصومه
 
 
هم آفتابی و هم سایه بر سرم داری
یک آسمان کرم و لطف دم به دم داری
 
تو آیتی ز بهشتی که آمدی ایران
به روی دوش خودت بیرق کرم داری
 
امامزاده ی موسی بن جعفری اما
برای فاطمه در شهر قم حرم داری
 
برای بخشش هر چه گناه، ای بانو
به روی نامه ی اعمال ما قلم داری
 
تو مثل عمه ی سادات بر فراز حرم 
به عشق گنبد سلطان خود علم داری
 
به زیر پای تو گل ریخت قم ولی پیداست
برای روضه ی زینب همیشه غم داری
 
نه ازدحام حرامی، نه بزم نامحرم
چه قدر دور و برت چشم محترم داری
 
شراب بود و کباب و رباب هم بود
یزید گفت به مطرب بزن، چه کم داری؟!
 
🔸شاعر:  #امیر_عظیمی


#حضرت_معصومه #مرثیه_حضرت_معصومه
 
 
جود و کرامت از کرمش جاودان شده
هر چه دخیل هست به سویش روان شده
 
جبریل هم اگر برسد در حریم او
حس میکند که وارد صحن جنان شده
 
او ظاهرش بتول ولی باطنش علی است
در پشت آن جمال، جلالی نهان شده
 
از چه تمام فاطمه ها عمرشان کم است
دنیا چرا به "فاطمه " نامهربان شده
 
خواهر حریف هجر برادر نمی شود
بیهوده نیست اینهمه قدش کمان شده
 
با احترام آمد و با احترام رفت
هر آنچه شآن اوست در اینجا همان شده
 
دور و برش فرشته نگهبان معجرش
جانها فدای زینب بی پاسبان شده
 
گاهی میان مجلس نامحرمان شهر
گاهی میان محمل بی سایبان شده
 
شکر خدا مقام تو زخم زبان نخورد
شکر خدا برادر تو خیزران نخورد
 
🔸شاعر:  #علی_اکبر_لطیفیان


#حضرت_معصومه #مرثیه_حضرت_معصومه 
 
خواهر شدن یعنی،بلا بر جان خریدن
از کودکی نازِ برادر را کشیدن

خواهر شدن یعنی جدائی از تو هرگز
مرگ است یک شب روی دلبر را ندیدن

خواهر شدن یعنی مدینه تا کنارت
با پای دل صحرا به صحرا را دویدن

خواهرشدن یعنی چو شمعی آب گشتن
قطره به قطره پایِ دیدارت چکیدن

خواهر شدن یعنی زهجران پیر گشتن
درکمتر از یک سال دور از تو خمیدن

مشتاق دیدارم رضا جانم کجایی
ای کاش وقت احتضار من بیایی
 
قم شد مسیر ِ آخرم الحمدلله
زخمی نشد بال و پرم الحمدلله

قم احترامم حفظ کرده تا که دیده
من دخترِ پیغمبرم،الحمدلله

در کوچه ها راهِ عبورم را نبستند
مانند زهرا مادرم الحمدلله

باضربۀ سیلی میانِ کوچه ای تنگ
خونی نشد چشم ترم الحمدلله

بین در ودیوار با داغیِ مسمار
زخمی نگشته پیکرم الحمدلله

دعوا نشد،..برچادر من جایِ پا نیست
خاکی نگشته معجرم الحمدلله

ماخاطراتی تلخ از بازار داریم
باز است هرسو معبرم الحمدلله

تاچند منزل دورِ من نا محرمی نیست
ساکت بُوَد دور و برم الحمدلله

در کوچۀ تنگ یهودی ها نرفتم
آتش نیفتاده سرم الحمدلله

بالای نیزه قاریِ قرآن ندیدم
محمل نگشته منبرم الحمدلله

حرفِ سنان و شمر وخولی نیست اینجا
دارم تمام ِ زیورم الحمدلله

کنج خرابه آبرویم را نبُردند
دشمن نگفته کافرم الحمدلله

دور از مدینه تشییعِ من دیدنی شد
قبرم همان دم شد حرم الحمدلله

مثلِ رقیه بی کفن دفنم نکردند
باشد تنِ من محترم الحمدلله

غسل تنم کاری ندارد چون به پنجه
مویم نپیچیده به هم الحمدلله

تاصبح زینب دورِ پیکر گریه میکرد
همراهِ سر از داغِ  دختر گریه میکرد


#حضرت_معصومه #مرثیه_حضرت_معصومه
 
 
مهربانی ، کریمه ای خانم
بانوی بی بدیل ؛ معصومه
التماس قنوت گریه ی من
الدخیل الدخیل معصومه
 
شرف الشمس شهر قم هستی
از تبار و ذراری خورشید
پای دَرست ملائکه حاضر
ای پناه مراجع تقلید
 
صحن بالا سر تو منزل نور
مهبط جبرئیل این صحن است
بال جمله ملائک عرشی
زیر پاهای زائرت پهن است
 
حرم اهل بیت صحن شماست
حرم خانواده ی زهرا
کربلا و مدینه و مشهد
نجف و کاظمین و سامرّا
 
وقت تجدید عهد با زهرا
شهر یثرب اگر نشد قم هست
گره هایم نگفته واشده است
تا قسم به امام هشتم هست
 
گرچه چنگ خزان به جان تو و
جان ایل و تبارت افتاده
پاره پاره ولی نشد هرگز
نامه ای که رضا فرستاده
 
بین این کوچه ها خدا را شکر
محترم مانده گوشواره ی تو
لاأقل هلهله نشد بر پای
چشم گریان و پر ستاره ی تو
 
گرچه خم شد قدت ز فاصله ها
ذبح اطفال را ندیدی تو
حضرت زینب امام رضا
تلّ و گودال را ندیدی تو
 
تشنه ای را که زیر یک دشنه
دست و پا میزند که جان بدهد
حق او نیست شمر با پایش
جسم زخمیش را تکان بدهد


وفات حضرت معصومه (سلام الله علیها)

 
ﺗﺎ ﮐﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺳﻼ‌ﻣﯽ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ
ﺍﺯﺗﻮﺧﺒﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ
جان بی تو به لب آمده  ﺍﯼ ﭘﺎﺭﻩ ﺟﺎﻧﻢ
دلگیرم ازین شهر و  روا ، نیست بمانم
ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﯾﻌﻘﻮﺏ(ﻉ) ﺍﮔﺮﺟﺎﻣﻪ ﺭﺳﯿﺪﻩ
ﺣﺎﻻ‌ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺭﺿﺎ(ﻉ) ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺳﯿﺪﻩ...
 
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺧﺒﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ
ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﭘﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺳﻔﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ
ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﻗﻢ ﻫﻢ ﻧﻈﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ
ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﺑﻤﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﻢ
ﯾﮏ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﻣﺤﺮﻡ ﺑﺨﺪﺍ ﻫﺴﺖ ﺳﭙﺎﻫﻢ!
 
ﺍﯾﻦ ﺟﺎﺩّﻩ ﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻗﺪﻡ ﻣﺎﺳﺖ
ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﺮﺳﺪ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﺗﺎ ﻃﻮﺱ، ﻏﻢ ﻣﺎﺳﺖ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮎ ﻋﺮﺍﻕ ﻋﺠﻢ ﻣﺎﺳﺖ
ﺣﺎﻻ‌ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﭘﺪﺭﻡ، ﻗﻢ ﺣﺮﻡ ﻣﺎﺳﺖ...
حاشا ﮐﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻢ ﺩﻟﺒﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﺎﺯﻡ ﺣﺮﻡ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
 
ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺮﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺭﺿﺎ (ﻉ) ﺭﺍ ﺑﭙﺬﯾﺮﻡ
ﺣﺎﻻ‌ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﺮﺳﻢ ﯾﺎﮐﻪ ﺑﻤﯿﺮﻡ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﻢ ﻭ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻭ ﺍﺳﯿﺮﻡ
ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺠﺮﻩ ﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﻭﺿﻪ ﺑﮕﯿﺮﻡ
ﺑﺎﯾﺎﺩ ﻏﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ (ﺱ) ﻫﻖ ﻫﻖ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ
ﺑﺮ ﺣﺎﺷﯿﻪ ﯼ ﺑﺮﮒ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ...
 
ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﯼ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﮐﺎﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﻗﻢ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﺩﺭﯼ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﻤﺎﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﻣﻌﺼﻮﻣﻪ ﯼ (ﺱ) ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ
نامحرم اگر هست در این کوچه غمی نیست
اینجا زدن فاطمه ها (س) حرف کمی نیست
 
ﺑﯿﻦ ﻧﻈﺮ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻓﺮﻕ ﺍﺳﺖ
ﺑﯿﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﻭ ﻫﻤﻬﻤﻪ ﻓﺮﻕ ﺍﺳﺖ
ﺑﯿﻦ ﺍﺛﺮ ﻫﻠﻬﻠﻪ ﺑﺎ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻓﺮﻕ ﺍﺳﺖ
ﻣﺎﺑﯿﻦ ﻏﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ (س) ﺑﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ (ﺱ) ﻓﺮﻕ ﺍﺳﺖ
 
از مردم نامرد دراینجا اثری نیست
در شهر قم از ضربه سیلی خبری نیست
 
#حضرت_معصومه سلام الله علیها
#مجید_تال
کد مطلب : 273392