به گزارش
سرویس فرهنگ و جامعه عصر امروز این روزها فیلم های موجود در فضای شبکه خانگی و سینمایی کشور چیزی جز سیاه نمایی از فضای عمومی کشور را در پی ندارد.
بنا بر این گزارش چرک نویس، عنوان اثری مریض است که به بهانه ی طبقه بندی در ژانر جنایی، در صدد حقنه ی حاکمیت فضای سایکوزیس (Psychosis) بر پیکره ی عمومی جامعه ی ایران اسلامی می باشد؛ اثری که صاحبان آن در مکتب مسعود کیمیایی شاگردی نموده و به شدت متاثر از وی، همواره وجود حاکمیتی سرخورده و فضایی مایوس با مردمی روانپریش در ایران را بر روح و جان مخاطبان خود ترسیم می نماید.
چرک نویس، اگر چه از زندگی و دورن خانه ی زوجی فرهنگی و البته افسرده به نام حمید و لیلا آغاز و در نهایت به همانجا ختم می شود، اما در واقع حکایت قتلهای زنجیره ای است که جوانان محله را به کام مرگ می برد؛ قتلهایی که عمده ی احتمالات را متوجه بهمن روان پریشی می نماید که به عنوان قاتلی فراری از زندان، مورد تعقیب می باشد؛ بهمنی که اتفاقا پدر و مادر خود را کشته و قرار است تا توسط عمو به آسایشگاهی درجه یک منتقل شود؛ بهمنی که با تنه ی ابتدایی خود به حمید به عنوان نویسنده ی در حال مطالعه، دست نوشته های او را پخش زمین نموده و توسط او به مرتیکهی اوباش موصوف می شود؛ نویسنده ای که پس از چندی، چرک نویس دست نوشته های او بر سر بعضی صحنه های قتل، توجه پلیس را در نهایت متوجه او می سازد.
دست نوشته های حمید از کتاب جناییای است که توسط ایرج ناشر به او سفارش داده شده است؛ دست نوشته هایی که حاوی کم و کیف قتلها بوده و حمید را بر آن داشته تا بخواهد اثری جاودانه و ماندگار از خود خلق نماید؛ اثری که در نهایت با اعتراف حمید به قتلها و واقع نگاری آنها در کتاب به پایان می رسد.
البته این همه در حالی است که قاتلان روانی این اثر تنها محدود به بهمن و حمید نبوده و لیلا، نقش زن اول داستان به عنوان همسر حمید نیز با دو قتل در مرتبه ی بعد معرفی می شود.
به این ترتیب ماحصل زندگی مشترک حمید و لیلا نه فرزند و...، بلکه قتل است که در کنار پیر چشمی زن خانواده و در نهایت روانپریشی هر دو ایشان، به طعم خیات زن به شوهر و در نهایت قتل حمید با آنتن تلویزیون توسط لیلا به فرجام می رسد.
در مجموع باید بر این نکته توجه داشت که چرک نویس سوای نظر از برخی شیطنت های کارگردان در نمادسازیهای سطحی، همچون همراه سازی کتاب ایران؛ دیروز، امروز و فردای حمید که با هفتیر در کشوی میز سرهنگ جا خوش نموده و یا تطبیق دستنوشته ی حمید با روزنامه ی ایران که متقارن به نمایش مکتوب سخنان رهبری، مبنی بر اینکه اختلاف نظرها نباید موجب بروز کدورتها شود و هم نشینی آن با تیتر گفته ی احمدی نژاد مبنی بر ناکامی اهداف دشمن با پروژه های مهر ماندگار، که در صورت ظاهر نماد سازی هایی غیر تعمدی می نماید؛ اثری کم خرج و قابل صرفه ی هنری محسوب می شود که همچون آثار فیلم فارسی کیمیایی، متکی بر بازیگری سوپر استاری است که در نهایت فروش و سود خوبی را نسیب عوامل آن خواهد نمود و ایشان را جهت انجام پروژه ی بعدی مهیا می سازد.
اثری مریض که شاید به جهت برخی موضوعات همچون، بیانیه خوانی سرهنگ پشت به تابلوی جنایت، که علاوه بر آنکه حاوی عکس بهمن روانی قاتل و صورت قاتلان است، در طرف دیگر به روزنامه ی ایرانی مزین شده که اصل دست نوشته ی حمید در کنار اجساد را با تیتر نخست روزنامه ایران با عنوان الگوی عدالت ایران برای جهانیان نشان می دهد و در تقارن رفتن به شهر کتاب سرهنگ و نامگذاری بهمن و روانی نشاندادن تمامی شخصیتهای داستان و ...، هیچگاه بر مقام تحسین در نیاید؛ اما قطع به یقین بلافاصله پس از پایان دوره ی عرضه ی خانگی، بر صفحه ی تلویزیون جمهوری اسلامی به نمایش در آمده و با تدبیر و امید، آنتن خالی سیمای انسان مسلمان ایرانی را پُر خواهد نمود!
