به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز بالاخره محمود حجتی با کش و قوس های فراوان رفت و نشان داد که خواسته افکار عمومی می تواند فشار سنگینی را بر بدنه اجرایی قوه مجریه در جهت کارکرد خوب وارد سازد. او که بازمانده تفکرات دولت های سازندگی و اصلاحات بود بر خلاف مدیران و ورزای پرحاشیه ایی مانند: وزارت خارجه، علوم، اقتصاد و دارایی، و ... کمترین حاشیه را داشت لذا بیشترین نقطه حملات مخالفین به او نه در باب شخصیت حقیقی و توانایی های او در پست وزارت که در زمینه عملکردهایش در این وزارتخانه در سایه، اما حساس و بسیار مهم، در حال چرخش بوده است:
1- در قسمت اول بیان نکات مثبت دوران مدیریت او برای اثبات عدالت رسانه ای این نوشتار را ضروری می سازد لذا تیتروار نکاتی درباره این امر را بیان می داریم تا نشان دهیم که در این نوشتار تنها بدنبال بیان ضعف های مدیریتی او نبودیم و نقاط قوت وی را هم دیده ایم.
این نکات عبارتند از:
/ افزایش ذخایر راهبردی گندم از سه ماه به ۶ ماه.
/ انتخاب بانک کشاورزی به‌عنوان عامل خرید تضمینی گندم، در راستای قانون تمرکز.
/ تأمین مناسب بازار میوه شب عید.
/ مبارزه با آفات گندم در سطح ۶ میلیون هکتار.
/ اعطای تسهیلات برای توسعه مکانیزاسیون کشاورزی.
/ تدوین طرح «خوداتکایی» در محصولات اساسی با رویکرد کاهش سطح زیرکشت.
2- قسمت دوم و اصلی ترین مبحث ما بیان مختصری از نقاط ضعف مدیریت یکی از امنیتی ترین وزارتخانه های تحت مدیریت محمود حجتی بوده است. شایان ذکر است که منظور از امنیت در این بخش امنیت غذایی است که در مباحث استراتژیکی مهمترین اصل را بخود اختصاص داده و اگر کشوری نتواند در بخش محصولات تولیدی کشاورزی به خود کفایی برسد در درازمدت تحت فشار دشمنان خود قرار خواهد گرفت امری که امروز ما با آن دست بگریبان هستیم و شاید از دلایل مهم برکناری و یا بقولی فشارهای سیاسی وارده به وزیر از گذر تهدید به استیضاح و برکناری است که حجتی را وادار به خروج آبرومندانه از کابینه می کند.
ذیلا به نقاط ضعف دوران مدیریت محمود حجتی در وزارت جهاد کشاورزی اشاره کرده و در پیان نتیجه گیری می کنیم:
/ رشد نامناسب قیمت خرید تضمینی
/ گسترش بدون ملاحظه همکاری با فرانسه در بخش نهاده‌های کشاورزی
/ توسعه روش‌های آبیاری نوین، اقدام تک‌بعدی در مدیریت آب کشاورزی
/ توسعه کند روابط تجاری با کشورهای همسایه
/ انتخاب نادرست مبادی تأمین محصولات اساسی و وابستگی به کشورهای محدود
نحوه مدیریت محمود حجتی نشان داد که در توجه به نقاط قوت (بخش 1) اقتصاد مقاومتی و تکیه بر توان داخلی نجات بخش کشور خواهد بود و توجه به نقاطی که یک پایه آن اهمیت بیش از حد به غرب و تکنولوژی متکی به فرهنگ غربی بدون نگاه و پشتوانه بومی هر کشور است.
(بخش 2) می تواند هر وزیر و وکیلی را از صحنه سیاسی کشور حذف کند و این واقعیتی است که درباره محمود حجتی امروز خود را به اثبات رسانید. درست است که مدیریت او در 6 مورد بخش اول توانست نمره قبولی بگیرد لاکن 5 محور بخش دوم توانست بر نقاط قوت مدیریت حجتی سایه افکنده و امروز او را از ادامه نشستن بر صندلی وزارت بازدارد.
توجه به نکات بالا نشان می دهد که تمام محورها بنحوی با نحوه تعاملات کشاورزی-اقتصادی و فنی با خارج در ارتباط است و این تجربه ای است که ملت و دولت ایران در قرارداد سیاسی الجزایر و آزاد سازی گروگانها و جریان توافق برجام امتحان خود را با شکست پس داد اما محمود حجتی نیز بنوع دیگری از این گذر ضربه خورد و وزارتخانه را ترک کرد. متاسفانه دولت روحانی ظاهرا دولتی با روش "آزمایش و خطا" در امور داخلی و خارجی خود است و نمی تواند تا پایان نیز این استراتژی را ترک کند.
در نتیجه بنظر می آید باید ملت همچنان تاوان حضور چنین مدیریتی را حداقل تا انتخابات مجلس یازدهم که نمایندگانی با اعتقاد به نظارت بر رفتار دولت بر سر کار آیند و یا تا انتخابات 1400 ریاست جمهوری که بکل شیوه نگاه به غرب را فراموش کرده و نگاه به درون را سرلوحه خود سازد بپردازند موضوعی که اینروزها دوباره در جریان افزایش قیمت حاملهای انرژی و خسارتهای حاصل از آن را دیدیم.
رضا احمد زاده
