توصيه به ديگران
۰
دوشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۵۷
سازش؛ ترجمان وابستگی
استعمارگرایی جدید، در واقع شبکه‌ای برای تربیت نخبگانی است که بی توجه به مطالبات ملی، در مسیری حرکت می کند که خواست رقبای سیاسی کشور خودشان است.
Share/Save/Bookmark
به گزارش عصر امروز وابستگی در هر دوره‌ای از تاریخ معنایی دارد. در دوره‌ای، معنای استعمارگری و تن دادن به حکومت مستقیم بیگانه دارد، در دوره ای دیگر به آن معنی است که یک کشور دولتی دارد که به نیابت از سایر دولتها بر مردم خود حکومت می کند.

 
امروزه معنای وابستگی، متفاوت از قرن بیستم است. در قرن بیست و یکم که در آن قرار داریم، وابستگی به آن معناست که نرم افزار فکری نخبگان سیاسی و اجرایی یک کشور در اختیار بیگانه قرار گرفته و به جای حاکمیت مستقیم و یا دخالت بی واسطه، نخبگان کشورها به گونه ای بیندیشند که در نهایت تصمیماتشان به منافع کشوری دیگر منتهی شده و به این ترتیب مسئولان یک کشور بی آنکه ردپایی از نفوذ بیگانه برجای بماند، دولتهای بیگانه را به مراد خود برساند.

 
این مفهوم از وابستگی که بیشتر تحت عنوان نفوذ نرم و نفوذ فکری و رسانه ای شناخته می‌شود، با در اختیار گرفتن گلوگاه های دانشگاهی و رسانه ای و فرهنگی ممکن می شود.

طبیعی است وقتی بخش عمده ای از نخبگان یک کشور تحصیلکرده آمریکا یا انگلیس باشند، مجبور هستند به زبان آنها فکر کنند و براساس چارچوب فکری و مقتضیات منافع آنها تصمیم بگیرند.

 
این امر کمک می کند تا این نخبگان پس از رسیدن به قدرت، مدل هایی را برای پیشرفت به اجرا گذارند که بیشتر در راستای توسعه سایر دولتهاست تا دولتی که برای آن کار می کنند.

تفکراتی که از نظر سیاسی بیش از آنکه به مقاومت و استقلال و خودکفایی تکیه داشته باشد، معطوف به وابستگی و سازش و باج دادن به قدرت های فرامنطقه است، برخاسته از همین نفوذ علمی و فرهنگی است.

 
فارغ التحصیلان دانشگاه های غربی، در کشورهای شرقی همان حرفی را می زنند که سردمداران دولتهای غربی بر ان تاکید دارند و این یعنی آنکه خط سازش، همان راهی را طی می کند که پیش از آن در ادوار گذشته تاریخ وابستگی همین راه را می پیموده است.

 
استعمارگرایی جدید، در واقع شبکه ای برای تربیت همین نخبگان است. نخبگانی که بی توجه به مطالبات ملی، دستوراتی را پی می گیرد که از طریق دانشگاه ها یا رسانه ها به او منتقل شده و نخبه سیاسی، بی آنکه خود بداند در مسیری حرکت می کند که خواست رقبای سیاسی کشور خودش هست.

 
در برابر این آسیب، باید با تولید علم بومی، در مقابل روند پرشتاب سرقت نخبگان و اثرگذاری بر نخبگان ایستاد. باید نسلی تازه از نخبگان را تربیت کرد که دانش آموخته داخلی بوده و مطالبات داخلی را در اولویت قرار دهند.

 
نخبگانی که تربیت شده دانشگاه های بومی باشند، به میزان کمتری تحت تاثیر تفکرات غربی قرار گرفته و کمتر از خط سازش پیروی می کنند.

 
به این ترتیب برای مقابله با موج جدید وابستگی باید ایستادگی علمی را تقویت کرد و از حیث قدرت نرم به درجه ای از توانایی رسید که نخبگان داخلی بیش از آنکه اثرپذیر باشند، اثرگذاری را تجربه کنند. اثرگذاری برای اینکه سایر ملتها با الگو گرفتن از نخبگان داخلی، موجی از مقاومت را در سطح جهان به راه انداخته و مقابل نواستعمارگری بایستند.

 
محسن عباسیان
مرجع : خبرگزاری فارس
کد مطلب : 247816