به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز رفت و آمدها و سفرهای شهرستانی احمدی نژاد و بیان حرفهای مزخرف و موضع گیریهای سخیف و زیر سئوال بردن افراد و ارکان نظام و مصاحبه های غیر عاقلاته و غیر عالمانه حاکی از اینست که او دچار توهم و سرخورده شده و بدنبال دیده شدن و شنیده شدن است.
احمدی نژاد طی سالهای اخیر بویژه یکسال گذشته چنان سرعتی به اعمال و گفتار نادرست خود داده که گوئی فقط خود را منجی کشور می داند و بدنبال لشگر کشی و تحت الشعاع قراردادن خود در توده های فقیر و متوسط جامعه می باشد. او با بی توجهی به سوابق خود؛ با قلدری و طلبکارانه در انتخابات ۱۴۰۰ ثبت نام و شورای نگهبان را تهدید می کند در صورتیکه تائید نشود انتخابات را قبول نداشته و تحریم می کند و سعی می کند با پخش ویدئوهای بی محتوا فضای جامعه را مسموم نماید.
بنده خدا هرچه سروصدا می کند؛ ظاهراً کسی صدای او را نمی شنود. او چنان در توهم خود گرفتار شده که خود را مدعی و زبان گویای ملت ایران دانسته و رد صلاحیت خودرا به منزله توهین به ملت القاء می نماید.
چرا صدای مصاحبه ها و اظهارات کینه توزانه و غیر معقول و خرافه گوئیهای او به گوش کسی نمی رسد. اصلاً صدای او در این هیاهوی سیاسی محو؛ و امواجی ندارد که شنیده شود چون ارزش شنیده شدن ندارد و بویی از خدا و صداقت از آن استشمام نمی شود.
صدای احمدی نژاد مثل صدای پشه ای است که در نیمه و تاریکی شب و سکوت مطلقِ داخل اطاق و در کنار گوش انسان ویز می کند چون هیچ بُردی ندارد برای اینکه از وزن و پشتوانه عقلی تُهی می باشد لذا صدایش را فقط در این موقعیت می توان شنید نه جامعه و در بین مردم. اوبجای اینکه قدردان ملت ایران باشد و شاکر مقام معظم رهبری که ایشان را در مجمع تشخیص منصوب فرمودند که تجربیات و نظریات کارشناسی خود را در جهت اهداف عالیه انقلاب بکار ببندند به مهمل و یاوه گویی در این شهر و آن شهر می پردازد و خود را ملعبه دست ضد انقلاب و تارهای درهم تنیده افکار خرافه و متکبرانه و دوستان منحرف خود گرفتار ساخته است.
خدا عاقبت همه را ختم بخیر کند و کسی را بحال خودش وا نگذارد. کجاست آن احمدی نژادی که یک روزی مورد محبت پابرهنه ها بود و حالا به یک اپوزسیون سرگردان که هیچ کلامی از انقلاب و شهدا و رهبری و ارزشهای انقلاب از او شنیده نمی شود تبدیل شده است.
۳۱ تیر ماه ۱۴۰۰ فرهادنیا
