به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز به عقیده گروهی از تحلیلگران این بخشی از روند مذاکرات است. هر وقت که دو طرف پشت میز مذاکره می‌نشینند همیشه یک بده بستان وجود دارد و همیشه از اهرم‌های اعمال‌نفوذ استفاده می‌شود. اهرم اعمال‌نفوذی که آمریکا علیه ایران در اختیار دارد این است که تحریم‌ها را افزایش دهد. همچنین ما لفاظی های ستیزه‌جویانه را در واشینگتن می‌شنویم که می‌کوشد برطرف دیگر تأثیر بگذارد. بنابراین، این بخشی از این بده بستان است.
فراموش نکنیم که تفاهمی میان دولت باراک اوباما و دولت حسن روحانی وجود دارد که دو طرف پذیرفته‌اند اقدامات به‌ظاهر خصمانه‌ای وجود خواهد داشت که نباید آن‌ها را به‌منزله حرکتی برای مختل کردن روند مذاکرات تلقی کرد، بلکه باید آن را بخشی از این روند دانست.
اما برخی دیگر می‌گویند این تحریم‌ها بخشی از روند مذاکرات نیست. آمریکایی‌ها به‌سادگی با حمله و تجاوز شرکای خود در ناتو و شرکای قطری و سعودی خود به سوریه کنار آمده‌اند. آن‌ها به‌خوبی می‌دانند که حمل‌ونقل هوایی و دریایی در خنثی کردن تجاوز و حمله غرب به سوریه در سه سال گذشته بسیار مؤثر بوده است.
بنابراین، آن‌ها افرادی را مشمول تحریم قرار داده‌اند که در تأمین اسلحه و کمک برای سوریه برای دفاع از خود در برابر حملات امپریالیسم غرب در چند سال گذشته مشارکت داشته‌اند. آمریکا فکر می‌کند ایران و سوریه در برنامه خود برای مقابله با هزاران هزار مزدور که برای جنگ به این منطقه آمده‌اند بسیار موفق عمل کرده‌اند. بنابراین، این‌یکی از دلایل اعمال تحریم‌های جدید است. دلایل دیگری هم وجود دارد که ممکن است در مسئله بده بستان در مذاکرات دخیل باشد.
وقتی به تاریخ و حوادث گذشته در روابط ایران و غرب نگاه می‌کنیم می‌بینیم که رهبران غربی همیشه از نقش رهبری خود در جهان سوءاستفاده کرده‌اند. از اوایل قرن بیستم و در دهه ۱۹۵۰ و در سرتاسر دوره حکومت شاه سابق ایران موارد بی‌شماری را می‌بینیم که غرب سوءنیت خود را به ایران نشان داده است. بنابراین، تعجب‌آور نیست که این سوءنیت همچنان ادامه یافته است.
البته نباید فراموش کنیم که بیشتر مذاکرات در پشت‌صحنه انجام می‌گیرد و آنچه به‌صورت عمومی و علنی مطرح می‌شود با آنچه در پشت‌صحنه گفته می‌شود تفاوت زیادی دارد زیرا طبیعت بیانیه‌ها و اظهارات مطبوعاتی این است که آنچه را واقعاً پشت‌صحنه رخ می‌دهد تعدیل کنند. این نوعی مدیریت روابط عمومی است. اگر به اظهارات مطبوعاتی یا کنفرانس مطبوعاتی روز شنبه آقای روحانی دقت کنید کاملاً روشن بود که او سروصدای زیادی برای این تحریم‌ها راه نینداخت.
من فکر می‌کنم این روند ادامه می‌یابد. حتی عباس عراقچی معاون وزیر امور خارجه ایران گفت آن‌ها به دنبال یک‌راه حل جامع هستند و هرچند این کار بسیار دشوار خواهد بود اما تلاش ادامه خواهد یافت. بنابراین مسئله درواقع این است که آمریکا اقدام می‌کند و نام آن را بده بستان می‌گذارد ولی طرف ایرانی صرفاً تماشاچی است.
نکته دیگر این است که یک لابی بزرگ صهیونیستی به نام ایپک در آمریکا وجود دارد که به‌شدت ضد ایرانی است. آن‌ها هستند که این نوع تحریم‌ها را به میان می‌آورند و آن‌ها هستند که دنبال برتری‌جویی در منطقه و پایین کشیدن سوریه‌اند. آن‌ها قطعاً در اقدامات آمریکا و ناتو و شرکای آن‌ها مشارکت دارند اما این را نیز باید در نظر بگیرید و این موضوعی بسیار جدی است که کسانی وجود دارند که در تلاش‌های خود نه‌فقط در خصوص سوریه بلکه در خصوص ایران بسیار متمرکز هستند. آن‌ها در جهت تضعیف ایران تلاش می‌کنند. می‌بینید که ایران ازلحاظ ایمنی پروازها با مشکلاتی مواجه است.
ایران در زمینه دارو و تجهیزات پزشکی با کمبود مواجه است. شکی نیست که مشکل تورم نیز در ایران وجود دارد. بنابراین، ازلحاظ اقتصادی این همان چیزی که غرب با تحریم‌های خود بر سر آلمان نیز آورد. این‌ها همه غیرقانونی است. این همان کاری است که آمریکایی‌ها با شیطنت‌های خود در اوکراین در مورد روسیه نیز آغاز کرده‌اند. بنابراین تحریم‌های جدید نمی‌تواند فقط ترفند مذاکراتی باشد و نشان‌دهنده یک بی‌اعتمادی و سوءنیت عمیق است که باید آن را جدی گرفت.
علی احمدی
