سرویس فرهنگ و جامعه عصر امروز: این روز ها محسن مخملباف که به سبب عدم تعادل شخصیتی و عقیدتی در زندگیش چندین بار رنگ و مرامش را تغییر داده است، در آخرین چرخش فکری خود به استخدام فرقه ضاله بهائیت در آمده تا فیلمی در تبلیغ فرقه وابسته به صهیونیست‌ها در فلسطین اشعالی بسازد.
مخملباف که بعد از انتخابات ۸۸ خود را به عنوان سخنگوی یکی از سران فتنه در خارج از کشور معرفی می‌کرد و در سالیان گذشته همانند بسیاری از دوستان سازمانی‌اش مدتی با تفکراتی خشک و متعصبانه به همه منتقدانش حمله می‌کرد که حتی دردهه شصت در اعتراض به فیلم کمدی اجاره نشینها قصد داشت با بستن نارنجک به خود مهرجویی کارگردان فیلم اجاره نشین ها و خودش را منفجر کند که در نهایت به نگارش نامه تند به معاونت سینمایی وزیر وقت ارشاد راضی می‌شود کوتاه بیاید، وی چند سالی است از کشور فرار کرده و به ساخت فیلمهایی با سفارش جشنواره های غربی با درونمایه پورنوگرافیک و سیاه نمایی بر ضد ایران مشغول می‌باشد.
وی در آخرین ساخته‌اش در سفر به فلسطین اشغالی و تحت سفارش صهیونیست‌ها، در فیلمی مستندگونه به نام «باغبان» با بازی خود و پسرش که همانند یک آگهی تبلیغاتی برای فرقه بهائیت است، اوج انحراف فکری و عقیدتی خود را برملا ساخته است که با توجه به مشی ایران و اسلام ستیز جشنواره های غربی انتظار می‌رود این فیلم آماتوری جایزه های فراوانی را از آن خود کند.
محسن فیلم را با گفتاری خارج از کادر دوربین آغاز و اعلام می کند که او خود مسیحی، مسلمان، بودایی، زرتشتی، یهودی و یا بهایی نیست، بلکه فردی "اگنوستیک" یا منکر وجود خداوند است که به این باغ آمده تا همراه با پسرش فیلمی در مورد دیانت و اعتقادات بهائیان بسازد. اما در پایان فیلم کمی دربیانیۀ آغازین خود تجدید نظر می کند تا در دفاع از روح وحدت و یگانگی بهائیت این ادعا را به مطرح کند که وی به همۀ این ادیان و مذاهب ایمان دارد. این سخنان از زبان کسی که ایرانی است و از ایران آمده از آن نوع اظهارات متهورانه ای است که اکنون گاه و بی گاه به شکلی آکادمیک تر از زبان بسیاری از افراد وابسته به جریان فتنه که از کشور گریخته اند نیز شنیده می شود.
تئوری های گاه و بی گاه سروش از انکار وحیانی بودن قرآن گرفته تا مجاز دانستن هم جنس بازی از یک طرف و نظریات عجیب کدیور در باب حکومت دینی گواه روشنی بر این مدعاست.
و این ها تازه کسانی هستند که سالهاست در آن سوی آبها از پول انگلیسی ها و سرویس های جاسوسی شان ارتزاق کرده اند و شاید از این جهت حرجی بر آنان نباشد. اما حکایت آنجایی تاسف بار تر می شود که همه آنهایی هم که پس از وقایع 88 جلای وطن کردند و به هر دلیل به آن سوی آبها گریختند به راه مالوف پیشینیان خود رفتند. دخترانشان کشف حجاب کردند و پسرانشان عکس پارتی های شبانه خود را روی صفحه فیس بوک قرار دادند.
عده ای نیز از اساس منکر دین و امام زمان(عج) و همه چیز شدند تا همه با هم یک حقیقت واحد را عملا اثبات کنند:
درد اپوزیسیون ایرانی عملکرد ضد اسلامی رژیم نیست، درد آنها قانون اساسی هم نیست. و از قضا اعتراض آنان ارتباطی هم به سختی ها و مرارتهای روزمره هموطنانشان ندارد. اینها همه بهانه است و آنچه آرزوی شب و روز آنان است همین اعمالی است که امروز در آن سوی آب از آنان شاهدیم. این، راه بی بازگشت همه طرفداران اپوزیسیون است.
101+
