به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز جناب حسن روحانی دوباره به سنت مالوف سیاسی چندین سال گذشته خود بازگشت. خبر این بود " مخالفت با دولت، از روی کم عقلی است ". هرچند منتقدان به این سخنان عادت کرده اند اما ایشان ظاهرا فضای سیاسی کشور را همچنان مانده در سالهای 92 تا 94 می بینند و فکر می کنند منتقدان امروز همان منتقدان دیروز و دایره حضورشان محدود به چند رسانه و خبرگزاری و سایت های خبری است و نه 16 میلیون مردمی که در انتخابات به وی رای نداده اند!
بنا بر این گزارش، اما آقای محترم! باید به اطلاعتان برسانیم که دامنه مخالفت با دولت بی تدبیر و فاقد استراتژی و مملو از اختلاس های مالی و مدیریتی شما چنان گسترش یافته است که علاوه بر خیل عظیم مردم حتی می توان آنرا در حسینییه امام خمینی(ره) و در منظر و نگاه رهبر معظم انقلاب اسلامی و از فحوای کلام خطیب مراسم ایشان در ایام فاطمیه(س) هم شنید.
جناب آقای روحانی! گویا یادتان رفته است که شکاف های عمیق سیاسی شما با همفکران اصلاح طلبتان دائما در حال افزایش است و اگر نبود همراهی برخی از اعضای هیات رئیسه مجلس و همچنین برخی از نمایندگانی که وکیل الدوله هستند تا وکیل المله "خطر سئوال از شما" به این راحتی از بیخ گوشتان تا الان رد نشده بود و قطعا باید برای ملتی بی عقل! بنام ملت ایران که از شما می خواهد تا به حداقل ترین وظیفه خود که همانا بهبود رفاه و معیشت ایشان است پایبند باشید و پاسخگوی نمایندگان می بودید.
اما افسوس که چنین ملتی غیور و نجیب که در سخت ترین تنگناهای اقتصادی دست و پا می زند و دامنه سفره غذا و خوراکش مستمرا از اقلام مقوی تهی می گردد مجلسش در طراز او نیست نمایندگانی که باید به وظیفه رفاه ملت و موکلان خود برسند در "سندرم حصریون" گیر کرده اند و چنان زور بخود می آورند که گویی با رفع حصر همه مشکلات کشور حل خواهد شد.
از سوی دیگر هنوز سایه سخنان معاون اولتان که نسل دهه شصت را مقصر وضعیت بیکاری و بحران های اقتصادی اعلام کرده بود از فضای رسانه ای محو نگردیده است که سینه مان به لقبی دیگر از کتاب فرهنگ لغات " منتقد پرور " شما مزین گشت.
این قلم این ادعا را بدون سند و مدرک نمی گوید. رفتارهای شما و کلامتان ما را به اروپای قرن نوزدهم و ایتدای قرن بیستم می برد. پس اگر می گوییم با این سخنان شما بیگانه نیستم سخنی به گزاف نگفته ایم لاکن قسمت عجیب موضوع اینجاست که شما در لباس و محیطی تربیت یافته و رشد کرده اید که ادعای پیروی از مکتب امام صادق (ع) را دارد کسی که برای تمام منتقدان سخنی حکیمانه داشت و می توانست معاندان را به مخالفان و مخالفان را به موافقان و موافقان را به محبان و عاشقانش مبدل کند اما امروز ما از خود می پرسیم که "آیا واقعا شما یکی از شاگردان این مکتب هستید یا فقط سیاستمداری هستید که لباس روحانیت بر تن دارید؟ و می دانیم که شاید هیچوقت به جواب این سئوال نرسیم زیرا شما و مشاورانتان چنان "پیله ای" از چالش های روزانه و هفتگی و ماهیانه را برای ما مردم تدارک دیده اید که نمی توانیم به کنه افکار شما پی ببریم.
امروز بی عقلی و ندانستن بسیاری از محرمانه های دولت جنابتان خالی از لطف نیست، از این جهت که دور نیست روزی را که پاستور را باید ترک کنید و به همراه خود تمام و یارانتان باید صندلی های دلچسب قدرت و مکنت را پشت سر گذارید ولی سوگمندانه شما سنتی را در این ساختمان به یادگار گذاردید که دامن خودتان را هم خواهد گرفت و آن هم" سنت مقصر قلمداد کردن دولت ماقبل " است.
شاید آنروز ما خوشحال نباشیم که شما را در جایگاهی که امروز شما دولت های پیشین را در آن نشانده اید شما را بدون آنکه توان دفاع از خود را هم داشته باشید آماج انتقادات سیاسی قرار دهیم اما می دانیم که در آنروز "تمام محرمانه ها آشکار شده و همه عملکردهایتان از جمله خورشید تابان برجام " به سطح افکار عمومی خواهد آمد.
صادقانه بگویم که:
هیچوقت دوست ندارم جای شما و دلتمردانتان باشم زیرا تاریخ انقلاب اسلامی و مردم نجیب و سرافراز ایران اسلامی و منتقدان مظلوم شما قضاوت شایسته ای در طراز یک دولت انقلاب اسلامی از شما نخواهند داشت.
رضا احمد زاده
