به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز در افکار عمومی جامعه ایران در خصوص رئیس جمهور آینده؛ نظرات متفاوتی مطرح می باشد که به چند نمونه اشاره می شود:
۱- بعضی افراد می گویند که: اگر آقای رئیسی ازدستگاه قضا بیایند، آنجا از هم پاشیده و مبارزه بافساد رها می گردد.
۲- افراد قلیلی از روی دلسوزی و افراد سیاسی قابل توجهی از روی نیت سوء و ترس اما باظاهری دلسوزانه اظهار می دارند که آقای رئیسی در دستگاه قضا بهتر کار می کنند و آمدن ایشان به عرصه ریاست جمهوری به مصلحت نبوده و تخریب می شوند.
۳- عده ای از مردم هم سرگردان هستند و آنقدر مات و مبهوت شده اند که چیزی برای گفتن ندارند و فقط شنونده هستند.
۴- عده ای افراد هم؛ سرخورده؛ ناراضی و شاکی و به وضعیت موجود اعتراض شدید داشته و اظهار می دارند که در انتخابات شرکت نکرده و دلخوش به هیچ کس دیگری نمی باشند.
۵- در این دسته پنجم؛ افراد متفاوت از ۴ دسته بالا بوده و اظهار می دارند: که آقای رئیسی فردی قوی؛ پرتلاش صادق و پاکدامن و دلسوز مردم می باشند و در این مدت دوسال تمام سرشاخه های فساد را در قوه قضائیه زده و مفسدین بزرگ اقتصادی را نیز محاکمه و به زندان انداخته و راه را برای جانشین خود هموار ساخته اند و اگر جلوی فساد در مبدا گرفته شود قطعا از تراکم رسیدگی در قوه قضائیه هم کاسته می شود و لذا یکی از قوای مهم؛ قوه مجریه است که فساد در آن تولید می شود و اگر فساد در این قوه خشکیده و سوزانده شود ضمن امیدواری مردم به آینده خود و نظام؛ مشکلات نیز حل خواهد شد.
در نتیجه: با توجه به وضعیت فعلی کشور؛ حضور آیت الله رئیسی بعنوان نامزد ریاست جمهوری بسیار مغتنم و لازم می باشد. لذا دعوت و درخواست از ایشان باید بعنوان یک پویش همگانی و مردمی در سراسر کشور تبدیل شود و به نظر می رسد که از میان افراد موجود، فقط ایشان هستند که بیشترین صفات و امتیازات ریاست جمهوری را دارند و همه مردم باید برروی ایشان وحدت داشته باشند تا موفقیت حاصل گردد.
۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ فرهادنیا
