رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان نظام و میهمانان بیست و هشتمین کنفرانس بین‌المللى وحدت اسلامى: من شنیدم بعضی از دولت‌های منطقه، سیاست خارجی خودشان را بر مبنای معارضه‌ی با ایران قرار داده‌اند! چرا؟ این خلاف عقل است، خلاف حکمت است، این کار، کار ابلهانه‌ای است. چرا انسان یک‌چنین اشتباه بزرگی را مرتکب بشود؟ ۱۳۹۳/۱۰/۱۹
به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز با پیروزی انقلاب اسلامی دشمنان مردم ایران سعی کردند تا با ایران هراسی و شیعه هراسی نظام جمهوری اسلامی ایران را در منطقه منزوی و با مشکل مواجه سازند.
لذا از اولین روزهای پیروزی انقلاب، مردم ایران با دشمنی‌های متعددی از جانب کشورهای عربی منطقه مواجه گردیدند، که نقطه اوج آن را می‌توان در جنگ هشت ساله تحمیلی یک کشور عربی (عراق) با همراهی مالی سایر کشورهای عرب منطقه به دستور کشورهای غربی مشاهده نمود.
بنا بر این گزارش در خصوص چرايي ترس اعراب از قدرت منطقه اي ايران شاید بتوان گفت که این امر نشان از این دارد که غرب موفق شده است که ایران هراسی و شیعه هراسی را کاملا در ذهن برخی از رهبران عرب رسوخ بدهد.
در این خصوص اظهار نظر، رئیس رژیم صهیونیستی (شیمون پرز)، که اظهار داشته بود: «دیر یا زود جهان می‌بیند که ایران سعی دارد همه خاورميانه را به چنگ بیاورد»، این تصور در رهبران کشورهای عربی بالاخص عربستان سعودی به وجود آمد که تغییر رژیم در عراق و افزایش نفوذ و قدرت گروه‌های مقاومت حزب‌الله و حماس در لبنان و فلسطین، و حوثی ها در یمن به توسعه قدرت و نفوذ جمهوری اسلامی ایران منجر شده است.
و شاید مصاحبه تونی بلر در سال 85 با شبکه تلویزیونی "اسکای نیوز" که گفته بود: " در آینده ای نزدیک نسبت به آغاز درگیری و کشمکش منطقه ای در خاورمیانه هشدار خواهم داد و کشورهای میانه رو نیز باید دریابند که باید نیروهای خود را برای حضور در جنگ علیه تندروها در آغاز قرن بیست و یک میلادی آماده کنند." بهترین بهانه برای کشورهای عربی در جهت مقابله با ایران باشد.
اما قاطعانه می توان بر این مطلب تاکید نمود که بر خلاف حکام مرتجع عربی، نظام جمهوری اسلامی ايران در ميان ملل منطقه محبوبیت فزاینده ای دارا می باشد و بر این اساس چون نهادی برون آمده از متن مردم است و خود با ديكتاتورها مشكل دارد مورد حمایت قاطبه مردم عرب منطقه می باشد.
به گزارش عصر امروز اما در میان دول عرب منطقه، کشور عربستان سعودی که خاندان وهابی آل سعود بر آن حکمفرما می باشند، عناد بیشتری با نظام جمهوری اسلامی ایران دارند که شاید اهم آن را بر سه بخش زیر بتوان تقسیم و تحلیل نمود:
اولین نکته ای که می تواند در این میان مورد بررسی قرار بگیرد این است که ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در حوزه جهان اسلام به رقیبی سرسخت و تأثیرگذار بجای عربستان سعودی در میان امت اسلامی تبدیل شده است که حتی فارغ از نگاه دو قطبی سنی و شیعه در خصوص مهمترین مشکل نیم قرن اخیر جهان اسلام با کمک به مردم سنی فلسطین در مقابل رژیم غاصب صهیونیستی رهبری اعراب و بالاخص عربستان را در جهان اسلام به چالش کشیده است. کمک و نگاهی که از عمق جان ایدئولوژی اسلامی مکتب اسلام ناب محمدی(ص) حضرت امام خمینی(ره) بر می آید و اسلام حقیقی را در مقابل اسلام آمریکایی به تصویر کشیده است لذا این اقتدار روز افزون جمهوری اسلامی و تقویت جایگاه منطقه‌ای کشور باعث گردیده که، برخی کشورهای منطقه در برابر جمهوری اسلامی که در رأس محور مقاومت می باشد، جبهه‌ای تشکیل دهند که به خط سازش یا همان ( خط عربی، عبری، آمریکایی) موسوم گردیده است.
نکته دوم: اما شاید اوج این تقابل را در خیزش‌های بیداری اسلامی کشورهای عربی از سال ۲۰۱۱ به این سو باید جستجو نمود که مهمترین چالش را در مناسبات عربستان با ایران و شکل گیری نگاهی خاص در این کشور بوجود آورده است و باعث تقویت این دیدگاه شده است که ایران برنده تحولات خاورمیانه شده و لذا همتا با عربستان نگاه اکثر کشورهای عربی خلیج فارس به ایران بر این اساس است که بر اثر تحولات یک دهه گذشته توازن قوای منطقه‌ای به نفع ایران تمام شده است. و این همان مطلبی است که صهیونیستها بر آن تاکید می ورزند. اما این موارد درحالی است که سیاست خارجی نظام جمهوری اسلامی ایران، همواره در تلاش برای ایفای نقشی سازنده با کشورهای همسایه و به‌‌ویژه هم‌گرایی در جهان اسلام بوده است مطلبی که حکام عرب نمی خواهند با واقعیت با آن برخورد نمایند.
نکته سوم: شاید مهمترین بحث در این خصوص پیشرفت های علمی و فنی نظام در همه زمینه ها مخصوصا در دو حوزه نظامی ( دست یابی به موشکهای بالستیک و فضا) و برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی می باشد که آنها معتقدند توازن قوا را به هم زده است و به همین دلیل می بینیم که متاسفانه قاطبه کشورهای عرب منطقه دلیل و مشوقی برای تحریمها ظالمانه غرب علیه ملت ایران هستند و تلاش دارند برنامه صلح آمیز هسته‌ای و دفاعی کشورمان را به هر طریق ممکن زیر سوال ببرند.
اما با تمام این وجود باید اذعان کرد همانطور که در بالا اشاره شد مردم مسلمان منطقه چه در عربستان و چه در سایر کشورهای حوزه خلیج فارس تحت تاثیر معنوی پایتخت جمهوری اسلامی ایران هستند و اگر روزی همچون مصر در عربستان و سایر کشورهای غیر دموکراتیک عرب منطقه، بیداری اسلامی صورت پذیرد ( البته به شرطی که به انحراف کشیده نشود) مردم آن کشورها ایران را دوست واقعی خود می دانند.
