به گزارش
سرویس تاریخ و حماسه عصر امروز پیامبر اکرم (صلی الله وعلیه و آله) در سال دهم هجری و پس از حجت الوداع در راه بازگشت از مکه مکرمه در محلی به نام غدیرخم دستور ولایت امیرالمومنین (علیه السلام) را که از جانب خدا به حضرتش امر شده بود را به مردم ابلاغ نمودند.
بنا بر این گزارش این فراز از تاریخ و این ابلاغ امر الهی در دعای شریف ندبه که بنابر اسناد روایی منسوب به امام زمان عجل‌الله‌تعالی فرجه الشریف است، چنین بیان شده است: «فلما انقضت ایامه اقام ولیه علی بن ابیطالب صلواتک علیهما و آلهما هادیا اذ کان هو المنذر و لکل قوم هاد فقال و الملأ امامه من کنت مولاه فعلیّ مولاه.» امام دوازدهم علیه‌السلام به صراحت به شهادت پیامبر(صلی الله وعلیه و آله) در برابر مردم اشاره می‌کند که در برابر جمعیتی از مسلمانان بر ولایت امام علی علیه‌السلام بر مسلمانان پس از خود حکم کرد.
بنا بر این گزارش این اعلام عمومی نیز از این جهت بود که مردم بعد از پیامبر اکرم (صلی الله وعلیه و آله) دچار سرگردانی نشده و بدانند در میان آنان حجت خدا و ولی خدا حضور دارد و باید به گرد او جمع شوند و این رسالتی است که در مسئله غدیر برای پیشوایی جامعه در اسلام در نظر گرفته شده است چراکه قرآن می فرماید: ...لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ... (۱۶۵ نساء) برای اینکه مردم حجتی بر خدا نداشته باشند زیرا خدا حجت خود را بر آنها معین می کند تا آنها نگویند که ما گمراه شدیم چون رهبر و پیشوا نداشتیم و خداوند امام را برای آنها قرار می دهد چراکه به قول قرآن: إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِکُلِّ قَوْمٍ هَادٍ ( آیه۷ رعد) برای هر قومی هدایتگر و راهنمایی وجود دارد.
به گزارش عصر امروز اما با این اوصاف مردم بعد از رحلت جانسوز پیامبر گرامی اسلام(صلی الله وعلیه و آله) چنان اصل دین اسلام را فراموش کردند که همه چیز را انکار کردند لذا ابن عقده در کتاب خود «الولایة» از محمد بن اُسید نقل می‌کند که از حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها پرسیدند آیا پیامبر(صلی الله وعلیه و آله) پیش از رحلت خود درباره امامت علی بن ابیطالب علیه‌السلام چیزی فرمود؟ دختر پیامبر (صلی الله وعلیه و آله) پاسخ فرمودند: «وا عجبا! انسیتم یوم غدیر خم»؛ شگفتا! آیا روز غدیر خم را فراموش کردید؟!
حادثه غديرخم در منابع اهل سنت به گزارش عصر امروز حادثه بزرگ غدير خم که در آیه شریفه از آن به
"اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى و رضيت لكم الاسلام دينا"،یاد شده است، توسط بسياري از عالمان بزرگ اهل سنت ذكر شده و در كتب معتبر آنان نيز بيان شده است و ما از باب نمونه در پایان این بحث به تعدادي از اين منابع معتبر اشاره مي‌كنيم:
۱. ابوداوود طيالسي متوفاي ۲۰۴ه.ق در كتاب مسند ابوداوود حادثه غديرخم را مطرح كرده، داستان عمامه‌گذاري حضرت علي عليه السّلام را بيان داشته است.
۲. امام احمد بن حنبل متوفاي ۲۴۱ه.ق در كتاب مسند و كتاب «فضائل الصحابه» حادثه ي غدير را ذكر كرده است .
۳. احمد بن يحيي معروف به بلاذري متوفاي ۲۷۹ه.ق از مورخان بزرگ اهل‌سنت در كتاب انساب‌الاشراف، با چند سند، از براء بن عازب و ابوهريره و زيد بن ارقم و ابن عباس و بريدة بن الحصيب و ابوسعيد خدري در ضمن پنج حديث معتبر، حادثه غدير را نقل كرده است.
۴. محمد بن يزيد قزويني معروف به ابن ماجه متوفاي ۲۷۵ه.ق از فقها و محدثان بزرگ اهل سنت و يكي از نويسندگان صحاح سته در كتاب سنن ابن ماجه به سندش از براء بن عازب روايت مي كند: با پيامبر صلي الله عليه و آله در حج‌الاسلام بوديم، در بين راه، پيامبر صلي الله عليه و آله فرود آمد و دستور به نماز جماعت داد. سپس دست علي عليه السّلام را گرفت و فرمود: «هذا ولي من انا مولاه» .
۵. محمد بن محمد نيشابوري معروف به حاكم نيشابوري متوفاي ۴۰۵ ه.ق از محدثان و فقهاي بزرگ اهل سنت، در كتاب معروف المستدرك، با چند سند معتبر از زيد بن ارقم، حادثه غدير خم را بيان كرده و در پايان نوشته است: اين حديث صحيح است؛ و به عنوان شاهد، چهار حديث ديگر نيز در تأييد آن نقل مي كند .
۶. ابوالحسن علي بن احمد واحدي، متوفاي ۴۶۸ه.ق از مفسران بزرگ اهل سنت، در كتاب اسباب النزول مي نويسد: آيه شريفه «اَليَوم أكمَلتُ لَكُم دِينَكُم...» در حجةالوداع، در سال دهم هجري نازل شد؛ او در ذيل آيه «يَا أيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغ...» به سند خودش از ابو سعيد خدري روايت مي‌كند كه اين آيه در روز غدير خم در مورد علي عليه السّلام نازل شده است.
۷. ابي عبدالرحمن احمد بن شعيب نسائی متوفاي۳۰۳ه.ق از محدثان بزرگ اهل سنت و يكي از نويسندگان صحاح سته و مؤلف كتاب السنن الكبري به سندش از زيد بن ارقم و ابوطفيل، حادثه غدير را بيان كرده است.
وي همچنين در كتاب خصائص اميرالمؤمنين، حادثه غدير را نقل كرده است.
۸. ياقوت حموي متوفاي۶۲۶ه.ق از مورخان بزرگ اهل سنت در كتاب معجم البلدان در ذيل كلمه «خم» به حادثه غدير اشاره كرده، مي‌نويسد: خم، بياباني است در بين مكه و مدينه در نزديكي جحفه كه در آن بركه [غدير] قرار دارد و پيامبر صلي الله عليه و آله در آنجا خطبه خواند.
۹. (احمد بن الحسين) معروف به بيهقي متوفاي۴۵۸ه.ق از محدثان بزرگ اهل سنت، در كتاب السنن الكبري حادثه غدير را نقل كرده و موضوع عمامه‌گذاري آن حضرت را بيان كرده است.
۱۰. نورالدين هيثمي متوفاي ۸۰۷ ه.ق از محدثان و فقهاي بزرگ و معروف اهل سنت در كتاب مجمع الزوائد و منبع الفوائد،واقعه غدير را با چند سند معتبر از رباح الحارث، زيد بن ارقم، ابوطفيل، سعيد ابن وهب، زيد بن يثيع، عبدالرحمن بن ابي ليلي، ابوهريره، ابن عمر، ملك بن حويرث، ابن جناده و... نقل كرده است.
۱۱. نووي متوفاي قرن هشتم هجري در كتاب شرح صحيح مسلم در توضيح جمله «ماء يدعي خمّا بين مكه والمدينه» به واقعه ي غدير اشاره كرده است.
۱۲. احمد بن ابي يعقوب متوفاي۲۸۴ه.ق از مورخان بزرگ اهل سنت، در كتاب تاريخ يعقوبي، حادثه غدير را ذكر كرده است.
۱۳. مسعودي متوفاي ۳۴۵ه.ق از مورخان بزرگ در كتاب التنبيه و الاشراف حادثه غدير را بيان كرده است.
۱۴. حاكم حسكاني متوفاي قرن پنجم از مفسران بزرگ اهل سنت در كتاب شواهد التنزيل در ذيل آيه شريفه «بَلِّغ مَا أنزِلَ إلَيكَ» و آيه شريفه «اليَومَ أكمَلتُ...» حادثه غدير را نقل كرده است.
منابعي كه ذكر شد، تنها بخشي بسیار کمی از منابع معتبر اهل‌سنت بود كه حادثه غدير در آن مطرح شده است.
