به گزارش عصر امروز، جانباز فرهاد صابر معروف به حاج‌محسن صابر، جانباز ۷۰ درصد قطع نخاعی بعد از تحمل ۳۰ سال مجروحیت سرانجام ساعاتی پیش به‌سوی یاران شهیدش پر کشید.
حاج‌محسن صابر متولد سال ۱۳۴۲ در سال ۱۳۶۲ بر اثر انفجار تله‌های انفجاری نیروهای ضدانقلاب و جریان کومله پای راست خود را از دست داد. وی در جریان عمل در یک بیمارستان صحرایی در معرض تزریق خون‌های آلوده واردشده به کشور در سال‌های جنگ تحمیلی قرار گرفت. پس از این عمل جراحی وی برای مدتی در بیمارستان سینا در حسن‌آباد تهران مورد مداوا قرار گرفت.
بعد از آن در جریان حضور در جبهه‌های جنگ در خرداد سال ۱۳۶۷ در منطقه شلمچه در عملیات بیت‌المقدس۷ از ناحیه نخاع مجروح شد. درسال ۱۳۶۲ برادر بزرگش به‌نام رضا صابر در منطقه پنجوین عراق به شهادت رسید و نیز برادر دیگرش حسین صابر جانباز ۴۵ درصد است.
او چندی پیش به‌دلیل مشکلات جسمانی به کما رفت. این جانباز جنگ تحمیلی که چند هفته پیش برای پیوند کبد عازم شهر شیراز شده بود بعد از اعلام نظر کمیسیون پزشکی موفق به انجام این پیوند نشد. آنزیم‌های سرطانی کبد مانع انجام هرگونه پیوند درباره او شده بود.
به‌گفته فرزاد صابر، برادر این جانباز قطع نخاعی، سال ۱۳۸۸ وی در جریان این امر قرار می‌گیرد که مبتلا به بیماری هپاتیتB شده است. از سال ۱۳۹۰ که همراه با خانواده خود عازم کربلا می‌شود حال جسمانی او روز به روز بدتر می‌شود تا اینکه در ۶ ماه اخیر بیماری او به وضعیت بسیار بدی کشیده می‌شود. خانواده جانباز صابر در جریان پیگیری مداوای او مطلع می‌شوند که کبد او از کار افتاده است و آنزیم‌های سرطانی دارد.
به‌دلیل از کار افتادگی کبد، مغز جانباز صابر از جمعه‌شب هفته گذشته به‌دلیل ورود سموم خون دچار آسیب شده است. برادر این جانباز قطع نخاعی می‌گوید: «ایشان از جمعه‌شب به‌مرور هوشیاری خود را از دست دادند و صبح شنبه قدرت تکلم مختصری داشتند و بعد از چند ساعت که به کما رفتند دیگر بیدار نشده و متأسفانه به‌دلیل اینکه کبد ایشان دچار اختلال است در صورت تزریق خون تازه و جدید باز هم این امکان وجود ندارد که سلامتی کامل برای ایشان رقم بخورد و خون بعد از مدت کوتاهی مجدداً حاوی سموم بدن خواهد شد».
نرگس نام دختر ۷ساله جانباز صابر است که به‌گفته برادر شهید بعد از مدت زیادی دعای مردم و خانواده از سوی خداوند نصیب آنان شد و سرچشمه امیدی در زندگی این جانباز دوران دفاع مقدس محسوب می‌شود.
