به گزارش
سرویس فرهنگ و جامعه عصر امروز؛ گرچه در دنیای مدرنیته، مفهومی اومانیستی از زیستن ارائه می گردد، اما حقیقتا کمترین سهم را برای آرامشِ روح و روان آدمی قائل است.
♦️مسکن، واژه ای است که به مکانی اطلاق می گردد که سکنی و آسایش در آن مهیا باشد.
همان خانه هایی که در گذشته، اندرونی و بیرونی، مطبخ و مستراح آن، هرکدام حریم و مکانِ متناسب با نیاز یک خانواده ی واقعی را فراهم می نمود.
♦️بشرِ متجدد وبا و طاعون را درمان نمود اما بلایی به جان انسان انداخت که مرگ تدریجیِ او را در دوران پسا مدرن تدارک دیده بود.
♦️امروزه، سراهای وسیع و خاطره انگیز با عطر شمعدانی و یاس و شب بوها در این سیر تکاملیِ حیات اجتماعی، آنچنان تحقیر شده اند که گویا مأموریتشان این است که انسان را برای خانه ی تنگ و تاریکِ قبر، آماده سازند.
‼️و وا أسفا که این مهد تمدن ایرانی اسلامی نیز از این هبوط سهمگین در امان نمانده است!
❌ و چه ظلمی ازین بالاتر که این عصر ماهواره و هوش مصنوعی، ما را در خلسه ای گرفتار نموده که همچون رباتی بی اراده و تنظیم شده پس از تکاپویی نفس گیر، آخرین جان و توانمان را تسلیم خانه هایی کنیم که برای انقراض نسل آدمی مهیا شده و هیچ نشانه ای از شأنیتِ انسان در آن یافت نمی گردد.
✍️ مریم اشرفی گودرزی
