سرویس فرهنگ و جامعه عصر امروز؛🔷 پیر و مرادمان فرمود: تعلیم و تعلم عبادت است و ما آموختیم که مسیر عبودیت و بندگی را باید با نشستن بر زانوی ادب در محضر استاد بر خود هموار نماییم.
🔷 مولایمان علی "علیه السلام" فرمودند:
من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا
و ما آن حرف را کلمه ی توحید دانستیم و مشق شریعت.
و حال ما را چه شده که عرصه ی تعلیم و ترتبیت را جولانگاه ترکتازی غافلانی نموده ایم که در مقدس ترین مکان خلقت که محل رفت و آمد ملائکه است، با فرزندانمان سرود لاابالیگری و هرزگی، همخوانی می کنند؟
🔷 نادم و پشیمان را اگر می خواهید عفو کنید، مرحبا
اما از کیسه ی خلیفه نبخشید و از عرصه ی ذهن و روح کودکانمان که قرار است جایگاه تعلم در مسیر خلیفة اللهی باشد خرج اسلام رحمانی تان نکنید که از خداوند عزوجل پیشی گرفتن را نتوانید که هر سوره ای از قرآن را با رحمن و رحیم آغاز نموده و آنجا که سخن از پوشاندن حقیقت بواسطه ی کفر است از "انّ عذابی لشدید" بندگان را بیم داده است.
🔷 مسئولان محترم، چشم باز کنید و ببینید فضای آموزش و پرورش که شغل انبیاء در آن باید متجلی شود، چگونه با غفلتتان در انتخاب مربیان، گاهی راهزنان سرمایه های معنوی را در مقام تعلیم به کار گمارده است؟!
✍️مریم اشرفی گودرزی
