با وجود فراخوان‌های گسترده‌ای که برای تجمع ضدانقلاب در رم منتشر شد، این تجمع با حضور انگشت‌شمار افراد برگزار شد و بار دیگر ناتوانی جریان‌های ضدانقلاب در بسیج بدنه اجتماعی خود را به نمایش گذاشت.
به گزارش عصر امروز در حالی که هنوز نتیجه مشخص و روشنی از دور دوم مذاکرات میان تهران و واشنگتن اعلام نشده است، گروهی از مخالفان جمهوری اسلامی، از جمله سلطنت‌طلبان و چهره‌های شناخته‌شده ضدانقلاب، بار دیگر تلاش کردند با برگزاری تجمعی در رم ایتالیا، بر روند این مذاکرات تأثیر بگذارند.
با وجود فراخوان‌های گسترده‌ای که طی روزهای گذشته در شبکه‌های اجتماعی و برخی رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور منتشر شد، این تجمع با حضور انگشت‌شمار افراد برگزار شد و بار دیگر ناتوانی جریان‌های ضدانقلاب در بسیج بدنه اجتماعی خود را به نمایش گذاشت.
تجمع روز شنبه در میدان Piazza Dei Santi Apostoli رم که از ساعت ۱۳ تا ۱۷ برنامه‌ریزی شده بود، در عمل با استقبال حداقلی مواجه شد؛ تصویری که در تضاد کامل با تبلیغات سنگین و بزرگنمایی‌هایی بود که روزها پیش از آن در فضای مجازی منتشر شده بود.
این عدم استقبال، نه فقط نشانه بی‌رمقی این جریان‌ها در عرصه عمل، بلکه بیانگر شکاف عمیقی است که میان شعارهای آن‌ها و واقعیت اجتماعی ایرانیان خارج از کشور به چشم می‌خورد.
نگرانی ضدانقلاب از هرگونه گشایش در روابط خارجی ایران
نکته قابل تأمل اینکه هنوز نه محتوای مذاکرات تهران و واشنگتن به‌طور رسمی منتشر شده، و نه نتیجه روشنی از آن در دست است، اما همین گمانه‌زنی‌ها باعث نگرانی جدی میان جریان‌های ضدانقلاب شده است.
دلیل اصلی این نگرانی، احتمال حصول توافق یا گشایش‌هایی است که می‌تواند فضای بین‌المللی پیرامون ایران را تغییر دهد.
این تغییرات بالقوه، موقعیت این گروه‌ها را به‌طور اساسی تهدید می‌کند؛ چراکه بخش عمده‌ای از موجودیت و حیات سیاسی و رسانه‌ای آنان بر پایه استمرار بحران و بن‌بست در روابط جمهوری اسلامی با غرب شکل گرفته است.کسانی که از به نتیجه‌رسیدن مذاکرات نگرانندبا بررسی ماهیت کسانی که این تجمعات را پایه‌ریزی می‌کنند، می‌توان آن‌ها را به دو دسته کلی تقسیم کرد.
گروه نخست، افرادی هستند که طی سال‌های گذشته با انتشار اخبار نادرست و گزارش‌های تحریف‌شده علیه جمهوری اسلامی، مبالغ هنگفتی از نهادهای غربی دریافت کرده‌اند.
اسناد مربوط به برخی از این فاندها در ماه‌های گذشته در آمریکا منتشر شد و بازتاب گسترده‌ای نیز در محافل رسانه‌ای داشت. این افشاگری‌ها به‌وضوح نشان داد که چه میزان سرمایه برای هدایت و دامن‌زدن به جنگ روایت‌ها علیه ایران صرف شده است.
گروه دوم نیز شامل افراد پادویی است که به‌صورت مقطعی و در ازای دریافت مبلغی ناچیز در چنین تجمعاتی شرکت می‌کنند. این افراد نقش پرکننده تصویر رسانه‌ای تجمعات را دارند، اما در عمل، نه وزن سیاسی دارند و نه پایگاهی اجتماعی. حضور آن‌ها بیشتر با هدف تولید محتوای تصویری برای بهره‌برداری در شبکه‌های مجازی انجام می‌شود.
واکنش عصبی به احتمال توافق و پایان بحران
اگرچه براساس آنچه رهبر معظم انقلاب فرمودند ما نسبت به مذاکرات نه خیلی خوشبین هستیم نه خیلی بدبین، اما اتفاقات اخیر نشان می‌دهد که ضدانقلاب بیش از هر زمان دیگری نگران است؛ نگران آنکه روند گفت‌وگوها میان ایران و آمریکا درباره موضوه هسته‌ای، حتی اگر با سرعت اندک، به‌سوی تفاهم پیش برود و نتیجه‌ای به نفع مردم ایران رقم بخورد.
چنین وضعیتی برای آن‌ها به منزله از دست رفتن مأموریت و موقعیت سیاسی و رسانه‌ای است، به‌گونه‌ای که «سرشان بی‌کلاه می‌ماند» و منافع حاصل از ادامه بحران برایشان پایان می‌یابد.
از این رو، تلاش می‌کنند هرگونه روزنه امید یا نشانه‌ای از گشایش را با اغتشاش رسانه‌ای، تشویش افکار عمومی و تحرکات سیاسی کم‌رمق مانند تجمع رم، تحت‌الشعاع قرار دهند.
در نهایت، آنچه از این ماجرا قابل برداشت است، نه تنها ضعف عملی جریان‌های ضدانقلاب، بلکه هراس عمیق آنان از هرگونه توافق یا ثباتی است که بتواند شرایط را به سود مردم ایران تغییر دهد.
