اصلاحطلبان رادیکال قبل از انتشار لیست کابینه دولت چهاردهم به طور هماهنگ دست به اعتراض زدند و شعار دولت «وفاق ملی» را تعارف سیاسی خواندند.
به گزارش عصر امروزف اصلاحطلبان که گویا از ترکیب کابینه رضایت تام و تمام ندارند طی حملاتی مشخص نسبت به وعده انتخاباتی «مسعود پزشکیان» رئیس جمهور کشورمان برای برپایی دولت «وفاق ملی» اعتراض کردند.
در همین راستا،
«جوادامام» سخنگوی جبهه اصلاحات طی توئیتی تند نوشت: «در آستانه معرفی کابینه دولت چهاردهم به مجلس، اخبار نگرانکنندهای درباره برخی اسامی بهگوش میرسد.
برخی از آنها نه نسبتی با اصلاحات دارند و نه حتی به رویکرد اعتدالی نزدیک هستند. برخی دیگر هم اساساً به ضدیت با هر تغییر و اصلاحی شهره هستند.»
همچنین
«شهیندخت مولاوردی» از جمله اصلاحطلبان دیگر نزدیک به رئیس دولت اصلاحات طی توئیتی اعتراض آمیز درباره کابینه دولت چهاردهم نوشت: « هر چند مدیریت کشور با یکدستسازی و خالصسازی به بن بست نزدیک شد، اما دلیل نمیشود که این بار از آن طرف پشت بام بیافتیم. کابینه جای کسانی است که حداقل به اصل « توافق در داخل و تعامل با دنیا» پایبند باشند؛ سرمایهساز برای برخی و امیدآفرین برای برخی دیگر!»
«حشمت الله فلاحت پیشه» فعال سیاسی نزدیک به این جریان نیز طی یادداشتی در روزنامه آرمان ملی نوشت: «کابینه وفاق ملی یک تعارف سیاسی بود که اطرافیان آقای پزشکیان مطرح کردهاند و این کابینه حاصل نوعی زورآزمایی سیاسی است و این کابینه، کابینه وفاق ملی نخواهد بود. در دنیا کابینه ائتلافی وجود دارد که مربوط به نظامهای پارلمانی است که معمولا حزبی که مامور تشکیل کابینه میشود. اگر اکثریت آرا را کسب نکند دولت ائتلافی با سایر احزاب تشکیل میدهد و سطحی از کرسیها را به احزاب دیگر واگذار میکند.»
در همین راستا،
«حسین مرعشی» دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران گفت: «در مورد کابینه وفاق ملی هم باید گفت که کابینه فراجناحی فقط در دوره آقای هاشمی اتفاق افتاده و آن هم کاملاً دلایل سیاسی روشنی داشته است. زیرا هم چپ و هم راست در انتخابات حامی آیتالله هاشمی بودند. حتی آن زمان در دور دوم آقای هاشمی به غیر از تعدادی از روحانیون مبارز، بقیه چپها از ایشان حمایت کردند.»
وی ادامه داد: «منطقاً کابینه آقای پزشکیان باید کابینه جناح پیروز باشد و کاملاً رایدهندگانش را راضی و قانع کند. بنا بر اطلاعی که بنده دارم، این رویکرد مورد نظر جناب رئیسجمهور هم بوده و جای نگرانی وجود ندارد و انشاءالله مردم باید با کمی صبر شاهد اعلام کابینهای درخور و شایسته خواهند بود. به اتکای تجربه تاریخیای که داریم، تحلیل من این است که الان در یک نقطه حساسی در تاریخ هستیم.»
روزنامه اعتماد نیز در مطلبی درباره اتفاقات و کشمکشهای سیاسی که بر سر وعده رئیس جمهور بوجود آمده است، نوشت: « برخي گروهها و افراد با تاكيد بر اينكه به هر حال موضوع وفاق و استفاده از ظرفيتهاي سياسي فراگير، بالاخره بايد از يك دولتي آغاز شود ميگويند، حالا كه دولت پزشكيان در اين خصوص وعدههاي روشني داده، بهتر است استارت تشكيل دولت وفاق ملي از همين جا زده شود! گروهي ديگر از تحليلگران اما معتقدند، راي مردم به پزشكيان و اصلاحات امانت است و نميتوان آن را در بازيهاي سياسي و جناحي صرف كرد. مردم با راي به پزشكيان و عدم راي به جريان تندروي مقابل، اين پيام را به مجموعه تصميمسازان ارسال كردند كه خواستار تحقق موضوعاتي چون عدالت، تنشزدايي، به رسميت شناخته شدن سبك زندگي جوانان، مدارا، پايان دادن به برخوردهاي سلبي، پايان فيلترينگ و...هستند. بنابراين پزشكيان بايد افرادي را به عنوان اعضای كابينه انتخاب كند كه در قادرند اين مطالبات را محقق كنند.»
«سعید شریعتی» فعال اصلاحطلب در این باره به روزنامه اعتماد گفت: « دولت وفاق ملي به معناي شركت تعاوني نيست. اگر نمايندگان 60 درصدي كه در انتخابات شركت نكردهاند در دولت حضور داشتند، آن وقت ميشد گفت كه گرايشهاي مختلف مردمي در دولت بازتاب پيدا كردهاند. حتي در اين صورت هم اطلاق عنوان دولت وفاق ملي، چندان كاربردي به نظر نميرسد. اينكه عليآبادي و خطيب از دولت رييسي، نوذرپور از دولت احمدينژاد و افراد ديگري را از دولت روحاني و دولت خاتمي برداشته و در هم ادغام كنيم، ملغمه بينتيجهاي ميشود كه نتيجه آن 6ماه بعد، اعتبار دولت و رييسجمهور را كاهش ميدهد.»
«محمود صادقی» از جمله اصلاحطلبانی که در فضای مجازی فعال است نیز طی توئیتی با کنایه و استفاده از هشتگ نام رئیس جمهور نوشت: «قرار بود صدای بیصدایان باشید. خودتان هم بیصدا شدید؟!»
احمد زید آبادی روزنامه نگار نزدیک به این جریان نیز در این خصوص با کنایه به اصلاح طلبان که سعی کردند از شعار وفاق ملی برای پوشش اقدامات پشت پرده خود استفاده کنند، نوشت:«"وفاق ملی" مفهومی است که فعلاً کشور ما از آن فاصلۀ بسیاری دارد و با این سیاستهای کنونی نیز نمیتوان به آن خیلی نزدیک شد. بنابراین، هنگامی که برخی دولتمردان از "وفاق ملی" سخن میگویند، منظورشان"وفاق جناحی" است. البته "وفاق جناحی" نیز در یک جامعۀ دستخوش تشتت و تفرقۀ فزاینده، هم میتواند گامی به سمت بهبود باشد و هم به عنوان عبور از یک مرحله، راه "وفاق ملی" را در آینده بگشاید، اما به شرط آنکه واقعاً از جنس "وفاق" باشد نه تقسیم قدرت به مثابۀ "گوشت قربانی"!»
با این حال به نظر میرسد این اقدام هماهنگ اصلاح طلبان در انتقاد از کابینه وفاق ملی نشان دهنده دو نکته اساسی است.
اصلاح طلبان به موضوع وفاق ملی که شعار آن را داده بودند تنها به عنوان یک شعار و برای هدایت افکارعمومی و پوشش اقدامات جناحی خود استفاده کردند و در بزنگاه با اعتراض نسبت به پزشکیان عدم باور به این موضوع را لو دادند.
از سوی دیگر این جریان سیاسی به دنبال ایجاد یک دولت کاملا اصلاح طلب است که برای همین منظور سعی دارد با مهره چینی و فشار رسانهای به هدف خود برسد و در این راه حتی از قربانی کردن وعدههای رئیس جمهور نیز ابایی ندارد.
