به گزارش
سرویس فرهنگ و جامعه عصر امروز در روزهای اخیر مستندی با عنوان لشکر زینبی از صدا و سیما به کارگردانی محسن اردستانی پخش شد که به گفته روابط عمومی صدا و سیما با بیشترین استقبال از سوی مخاطبان همراه شده است.
مستندهای «در لباس سربازی» و «غیررسمی»، حالا «لشکر زینبی» که می گویند این اثر اولین قسمت از مجموعه «این ستاره‌ها» است که قصد دارند به مرور، گوشه‌ای از جلسات و ارتباط همیشگی رهبر معظم انقلاب با خانواده معزز شهدا را به نمایش درآورد.
این مطلب به همان اندازه که خوشحال کننده است ناراحت کننده نیز هست چون این مساله طرح می شود که چرا این همه دیر و با این همه تاخیر؟
دیداری در سال 92 انجام شده ولی انتشار حواشی اش (که گاهی از متن پر رنگ تر و جذاب تر است) در سال 1400! دلیل این همه تاخیر را من که ندانستم, اگر بزرگواری می داند بفرماید...
همسر شهیدی چند نکته قرآنی می گوید و آقا میفرمایند برایم یادداشت و بدهید// کودکی که میگه آقای خامنه ای بهم دو تا انگشتر و چفیه بدید و چفیه را بگیرد و پرتش کند// دختر کوچولوی نازی که آقا با زبان آذری باهاش صحبت میکنه// نوجوانی با لباس بلوچی که آقا می فرمایند من هم زمانی از این لباس میپوشیدم و الان هم گاها میپوشم// شوخی, خنده, گریه, نکته, تجلیل, تقبیح و صدها مطلب که از متن ها برای مخاطب امروزی و درد کشیده (از مسوولین بنز سوار که از پشت شیشه های دودی ماشین هایشان هم نمیشه رخشان را دید) ضروری است و حال آنکه مرکز رسانه ای بیت رهبری آن را دریغ می کند و شاید غفلت! که هر دو تاسف بار است...
در دانش سیاسی وقتی کاریزما رو تعریف می کنند چنین می گویند: کسانی که ویژگی کاریزماتیک بودن را دارند، در ارتباط با دیگران چه در تعامل‌های عادی روزمره و چه به عنوان یک الگو و فرد الهام‌بخش، در لایه‌های عمیق احساسی بر روی دیگران تاثیر می‌گذارند.
جذاب بودن آنها از نظر دیگران، اثرگذار بودن نظر و حضورشان (جذبه داشتن) و قدرت جهت دادن به دیگران (چه به فرد و چه گروهی از انسان‌ها)، از جمله ویژگی‌هایی است که شاید با شنیدن واژه‌ی کاریزما یا افراد کاریزماتیک در ذهن شما و بسیاری از انسان‌ها، تداعی شود.
و این کاریزما همان چیزی است که در شخصیت متعالی رهبری معظم انقلاب می باشد ولی رسانه های مربوط به بیت, صرفا از حضرت آقا به دنبال ارائه تصویری رسمی و اتو کشیده در یک چارت خاص بوده است و این هم موجب شده برخی از افراد قشر معروف به خاکستری, ارتباط گسترده و علقه ای بیشتر و تنگاتنگ با رهبری نظام نتوانند بگیرند. فاصله ای که با ابزار رسانه و با ذهنی هنرمندانه و خلاقانه می تواند کمتر شود چرا که این جنس مستندسازی از اساس می‌تواند برای مخاطب عام در نظر گرفته شود.
فضای لبخند و اشک و حماسه در این آثار غالب است و به همین دلیل مخاطب عام می‌تواند به‌راحتی با آن ارتباط برقرار کند ولی دریغ... که امیدواریم توسط مستندسازان آتش به اختیار مقداری از این نقصان در آینده جبران شود.
ابراهیم شریفی
